слутење (ср.)
Оти при крај ручекот, а после зафатена со раскревање и миење садови, Пелагија не обрна внимание на Персините размислувања и слутења.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ружо црн бакнеж на ветрот што првата тага ја чува во каменот на пладнето (а мовта е сета од белези на минувањето) Ружо, око на огнот слепа е ноќта до твоите колена а коренот во слутење на пепелта има крв што румено умира.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Излезена од саќето на муграта, или од пламенот на лозовите прачки: Најпрвин мирисот нејзин ќе осамне како слутење, дури потоа ќе те обвитка во проѕирна коприна облакот, а сетне засекогаш со тебе ќе остане пепелта на нејзиниот отсутен допир.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)