следење (ср.)
Престојот во руската престолнина, активното следење на европскиот печат и живиот допир со европската дипломатија во Битола (и посебно со руската, особено по враќањето од Македонија) му овозможија на Мисирков појасно да ги согледа и оние моменти што не беа видливи низ чадот на секојдневните борби на револуционерите. 49.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Забележа ли следење, ликвидирај го Младичот и право горе, кај Иванов. (Го зграбува за јаката.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Сега ми судат во некаков дамков мрак во кој луѓето, оние љубопитници што си го губат времето со следење на туѓи судбини, се чувствуваат помали од мравки.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Авторот во овој роман настојува во конзистентното следење на една идеја според која козарите треба да се трансформираат во пролетери.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Заклучоците до кои доаѓа Саркањац во врска со овој проблем се директна последица на едно читање на ‘доцниот’ Витгенштајн, поконкретно на Витгенштајновиот парадокс во врска со следењето на некое правило: “... ниедно правило не може да определи еден начин на дејствување, затоа што секој начин на дејствување би 109 можел да се доведе во согласност со правилото”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Според тоа, по двете основи би требало да очекуваме дека доколку навистина имаме работа со следење на правила, оној кој го следи правилото мора, барем во принцип, да биде способен да ги препознае барањата на правилото и да биде свесен дека ги задоволил.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
На второ место, човек не може а да не забележи дека во литературата за овие прашања постои изненадувачко прифаќање без двоумење на философската психологија за која Витгенштајн смета дека е особено релевантна за размислувањата околу следењето на правилата и нивната поврзаност со аргументот за приватниот јазик. 66 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
И не би било следење на правило, кое го исклучува акциденталното, непредвидено, „на слепо”, или варијабилно усогласување, туку треба да се состои во определено почитување на она за што правилото вели дека е конститутивно за придржувањето кон него.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
БАРБОШИН: Ова ќе ги пополни часовите на моето будно следење.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Припадност кон Западот омраза кон Истокот, припадност на белата раса омраза кон 'небелците', припадност на ариевската раса антисемитизам, припадност на левицата омраза кон десницата, следење на еден maître â penser или гуру негирање на другите, и конечно, колнење во еден бог нетрпеливост кон сите што не го признаваат за свој.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во виенското списание Transit некогашниот славен полски дисидент Адам Михник во текстот со наслов Во сенката на Сократ пишува за националниот идентитет во модерното општество и ова го заклучува за денешната улога на интелектуалецот: „Држењето до вистината и воедно следењето на барањето сѐ околу себе да се анализира и секоја идеја на моќниците на овој свет да се изложи на испит - таквиот став за интелектуалецот значи: го прифаќаш тоа дека ќе станеш објект на навреди; мораш да сметаш со тоа дека луѓето за тебе ќе шират злобни гласини - дека ја презираш сопствената земја и ги предаваш националните вредности.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Дедо Кољо го беше слушал Татко, кога доцна во ноќта, од отворениот прозорец на неговата библиотека ќе проструеше песната во која, како да се мешаа три гласа во постојано следење.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Игор Лозински сакаше да ја заврши својата голема исповед, пред своите балкански пријатели, да ги каже своите големи тајни за егзистенцијата на ова Езеро и на луѓето околу него, да му го пренесе на Цветана Горски својот морален тестамент, надежта на продолжувањето на неговото дело и вистина, а на Татко да му ја открие пошироката смисла на натамошното следење на патот на јагулите во потрага по излез од својот егзил.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Во темната балканска ноќ, која се ритмуваше со шумот на брановите на Езерото, Татко ја продолжуваше потрагата по својата балканска Атлантида, која сигурно некогаш била напуштена и среќниот круг на животот бил завршен, а сега нејзиното повторно откривање беше можно во следењето на патот на јагулите.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Да ве информирам дека ние сме опфатени со Европскиот проект за следење на здравствената состојба на учениците и подобрување на средината во која учиме и живееме...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
За нејзиното истражување нема ни збор во романот, но заклучоците се наметнуваат посредно, преку следењето на однесувањето на самите селани, на заедницата која настапува како маса, а не како низа поединци, така што Бунар може да се толкува и како прилог кон истражувањето на Агна.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Мерките се донесуваат според постојано следење на загадувањето во време од три дена, а тоа е 72 часа.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
„Тоа е точно. Со нашата терминологија велиме: сѐ уште не располагаме со адекватен мериторинг систем за следење на аерозагадувањето, па затоа сме свесни дека проверката на квалитетот на воздухот не е ниту ажурна, ниту квалитетна.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Затоа и велам дека станува збор за будно следење на брзакот на личниот интерес.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
По овој последен распит ја загубив стрпливоста за следење на протекот на деновите, а уште помалку на месеците.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
