сламка (ж.)
ТЕОДОС: (Тргнал по Кева, се загледува во подот, се наведнува и дигнува мала сламка од метла.) Ете како чистат!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Со метлата прават ѓубре, наместо да метат! (Од сламката од лутина, не може, и не сака да го види Томче, кој веќе стои близу до него уплашено и молбено свиткан и одвај се осмелува пак да го ослови.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Нејќам јас да чепкам мечка со сламка.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Андон со почит ме чистеше од сламки и шумно дишеше.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Направи крст од сламки и стави му насреде трошка леб.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Негде пронајде две сламки, ги крстоса, насреде ја намести трошката.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Невестата Митра го наполнила кошот, ама многу е стегната рака, та само неколку сламки најде во јаслите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
„Јано направи крст од сламки и стави на него трошка леб.“ Се тргна и погледна во својот шестгодишен брат.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Поарно сега да се починеме и да мислиме за сламката што ќе ни застане на пат.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Беше една прекрасна тишина, во која дури се слушаше како потплуснуваат сребрестите одблесоци на дрвјата, неа ја нарушуваше само понекогаш познатиот питом шум на неговото ѓаволесто срнче, што ги одбираше покревките сламки од сеното, со кое го нарани кога стана, тука, веднаш крај него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Срнчето, не забележувајќи ја неговата будност продолжуваше да се пресега по една сламка од сеното и потоа долго ја поземаше со својата уста.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ги чувствуваше сега тие два живота како две напоредни линии, кои ниеднаш не се приближиле ни за една сламка и кои беа секогаш осудени да остануваат најдалечни една од друга, колку што било возможно тоа, колку што го позволувал тоа животот во едно заедничко време и во едно село со доста честите совпаѓања на судбините.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Само на некоја сламка бут од комарец се сушел обесен на пајакова јамка. Набожно христијанско племе.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Претпоставуваше дека најмалку три дена овците и говедата не ставиле в уста ни сламка.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Шишман веќе гласно плачеше држејќи го братучеда си како давеник сламка.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Јован замижа и оптегна. И кога ја погледна сламката, длабоко воздивна, како тежок товар да му се симна од грбот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јован се затресе целиот. Раката се подаде и двата прста ги фатија обете сламки, но тој не оптегна веднаш да ја извлече едната.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Се возбуди силно и во себе си помисли: „ситна работа — сламка, од која зависи еден живот“. Долго се мисли.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Требало да поминат некоја река, сламката, опинокот и меурот.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Мене ме чека, вели. - Ако те дочека, велам и ја исплукувам сламката од уста.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
