скомина (ж.)
Тогаш скомина ги фаќаше и потајно ги силеа Јанческите да го тужат Тахир бег и да бараат да им биде вратен коњот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Мирисало на кланици; и навистина најпрвин по скомињава и горчлива реа се почувствувало, потоа можело и да се види дека остра дурија му ја копа утробата на несреќникот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Толку се кисели што ти прават скомина на забите дури и кога само ќе ги помирисаш.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Човечката уста, колку и лакома макар и по стрвост, ретко се отвора по нив, зашто насетува дека ќе се собере како шупче пред неговата скоменина.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
