сиџил (м.)
Беа дојдени млади и стари познавачи на арапската османица, историчари, толкувачи на таинствените битолски кадиски записи, односно сиџили, на кои Татко им го посвети целиот живот, како нивни откривач и верен толкувач.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Па сепак не ги беше напуштил до крај, зашто секогаш кога остануваше обесхрабрен од потрагата по сиџилите, се препушташе на записите за јагулите...
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Без своите сиџили, беше како во затворска ќелија.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Татко играше расеано. Превиде чиста добивка. Во мислите му беа сиџилите.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Татко имаше добар увид во сите сиџили зашто немаше ниту еден што не го толкувал, до последната тајна.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Мајка, кога ќе видеше од чардакот дека изгреал нов, убав ден, ќе оставеше да влезе некој од толкувачите на кадиските записи, на сиџилите, за да ги дотолкуваат, зашто само Татко го имаше вистинскиот толковен клуч.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
А и откако ме исклучија од сиџилите во Државниот архив, кои ги открив и на кои им го жртвував животот, и шеќерот сѐ повеќе ми го згорчува животот, работите се јасни... – продолжи Татко.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ја водеше големата битка, кога му го украдоа авторското право за откриените сиџили што, подоцна, беше причина и за неговата шеќерна болест.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Така би и со една книга од татковата библиотека, која не беше групирана, како другите од кои подоцна синот-наратор ги извлекуваше глобалните метафори (од книгите за козите, за јагулите, за јаничарите, за кадиските записи - сиџилиите, за јазиците, за религиите), туку таа беше во ракопис, составена од многу веќе пожолтени листови, безброј записи, како делови на еден незавршен книжен мозаик.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Конечно откривањето на битолските кадиски сиџили (од ХVI-ХIХ век), го запечати крајот на егзилската балканска одисеја на Татко и семејството.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во еден период, Камилски, кој повеќе од сите други во Архивот, а може да се рече и пошироко, може да ја оцени вредноста на сиџилите и улогата на Татко во нивното откривање и обработување, во момент на восхит, откако прочита еден султанов ферман, значаен за расветлување на балканската историја, восхитено му рече на Татко: Во сиџилите почива времето!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко му ги преведуваше најзначајните сиџили, при што Камилски ги редактираше јазично преводите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
