синдром (м.)
Тие добро го познаваа балканскиот менталитет во кој беше всаден синдромот на самоуништувањето, на проклетството, кога му е арно на човекот и на народот со козите, да му умре козата на соседот без длабоки, суштински причини.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Новото поглавје требаше да се однесува на митот на балканското самоуништување, познат и како синдром на ликвидации од кој не беше ослободен ниту еден од балканските народи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Морав да сведочам по секоја цена, да го допрам сопственото дно, минувањето низ синдромот на албанското самоуништување низ елиминирањето на троверјето како обележје низ милениумите на заедничкото истрајување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Жртвената машинерија до синдромот на самоуништувањето, идеја на честа кај народите на Балканот.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
„13 „Alien abduction syndrome“ („синдром на киднапирање од вонземјани“) е појава „озаконета“ во психијатриската пракса во САД, и инспиративна е за многу рецентни SF филмови.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во Ласиќевиот модел на узорна интелектуалност доаѓа до израз синдромот на добронамерната конструктивност кој на виделина го изнесува стариот копнеж по привилегираната општествена улога на интелектуалецот, по онаа улога што во општеството ја играа чудотворците и шаманите, пророците и свештениците - сите оние чијашто задача се состоела во тоа празнината околу која се конституира општеството да ја исполнуваат со еден провизориум од пророштва, митски приказни и религиски слики на светот.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Границата беше и симбол на незапрениот балкански синдром за жртвување и саможртвување.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Токму затоа, решил да тргне во будење на сетилата. (Всушност, јас дури денес дознав дека ја изгубил смислата за рамнотежа, и дека боледувал од Мениеров синдром; мислам дека еднаш ми има речено дека цената на сознанието е да ја изгубиш рамнотежата).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сѐ си остануваше исто, само се менуваа облиците на жртвувањето. Синдромот остануваше.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Бев дури и на лекар: ми рекоа дека боледувам од Мениеров синдром, некакво трајно оштетување на внатрешното уво и центарот за рамнотежа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Околу нас луѓето достоинствено ги тротоаризираат своите болести: асфалтна болест, алергија на чисто, провинциски синдром...
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
И така, сонот на моето среќно враќање во родната земја се судри со морничавоста на идеологијата која не престануваше да ги меле човечките души и животи и се закануваше да достигне до синдром на невидено жртвување.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Ќе ти влезе во свеста
ќе ти се пикне под кожа
ќе забега во зоната на интимата
и оп, еден ден ќе му појде од рака
да го состави она што ти си го скршила
да го препише она што ти си го избришала
да го ископа она што ти си го потиснала
длабоко во тебе, со луд ум на лавина
да го открие она што си го забранила
за јавна употреба;
ќе ги размрсува и повторно
ќе ги замрсува знаците-јазли
на твојот личен и на
македонскиот синдром
ќе си поигрува со преобразбите
од дамнини до иднини
од лично до колективно
ќе ги претвора софистицираните искази
и поетските евокации
во егзистенцијални слики
за да ја долови речито сочноста
на твоите исконски мори
на твоите детски занеси
на твоите судбински
застранувања;
можеби ќе те надмине
со помош на вродената
смисла да глуми
да ја игра улогата на другиот
да се губи во другиот
небаре голтнат од ништото.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Јас тоа го наречувам синдром на славјанската мазохистичка душа.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Синдром на самоуништување
Ти велиш: „На работ сум“!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Сепак би истакнал неколку битни разлики помеѓу ова англо-саксонско сапунче и Касандра синдромот со кој што живееме во последните седум-осум години.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во земјата се рукаше. Се случуваше самоубиствениот синдром, својствен и во други ситуации и кај други балкански народи.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Поимот синдром по дефиниција означува збир на симптоми на една болест.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Вашата паралела има длабока логика: некогашниот пролетерски тоталитаризам во името на човекот низ жртвениот синдром посегаше кон животот на милиони луѓе.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Југославија, со своите делови кои биле под Османската империја (Србија, Босна и Херцеговина, Црна Гора, Србија, Косово, Македонија), но и под империјата на Австро-Унгарија (Словенија, Хрватска, Војводина), можеби повеќе од било кои делови на Европа и светот, опстануваше во жилава инерција, се метаморфозираше, понекогаш се обновуваа рецидивите на синдромот на јаничаризмот, на невозможните манипулации на монархистичката, републиканската или идеолошко-тоталитарната власт со идентитетот на човекот кој живееше во различна јазична, етничка, верска, идеолошка и друга заедница.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
