силум (прил.)
Шо ќе биде силум — нека биде милум.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Напротив, милум или силум и тој беше дојден да биде завојувач.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Кога читаше делови од Татковата книга, на Мајка најголем впечаток ѝ направија Татковите согледби според кои Албанците, во судирите со империите на Балканот, како и при нивните падови, најчесто го извлекувале „подебелиот крај”, при што лесно доаѓало до религиозните конверзии, милум или силум.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Незгодата е овде што критичката мисла засега едно дете, изведено не по свое барање да го ценат, а како што му се чини на уметникот, кој е сега готов да мине во друга крајност, некако силум привлечено во вителот на оние суетни работи околу кои се ломат амбициите на големите.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
