сигнал (м.)
Пријатно блести но тој сјај не е сигнал на есента.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Долг, пискав сигнал за тревога. Звук, танок како жица, проткаен од прстите до врелите слепоочници. Добро.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
По грмежот на Питу, кој беше сигнал за востаниците; тие сите ги испразнија своите пушки.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во тоа време се чу сигнал од радио-станицата. Англискиот офицер ѝ пријде на радио-станицата и рече нешто на англиски јазик.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Понекогаш само торбарите го нарушуваат спокојното движење, кога со полни бовчи чорапи, врски или комбинезони, ќе се разбегаат откако по некој таен сигнал ќе дознаат дека се ближи полицијата, која забранува торбарење без дозвола...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во светот на Хаосот и бучавата, чистиот сигнал на музиката во најминималното средство ја концентрира најголемата моќ.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Одеднаш едно познато лице пушта сигнали.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Отец Серафим првин виното го гледа по боја: ја држи озвесно време чашата пред очите, потоа го помирисува виното, па го вкусува држејќи ја голтката и шетајќи ја низ устата, потоа ќе ја голтне, ќе постои малку како да фаќа некакви тајни сигнали и пораки од него, проверува каков траг му остава во грлото - и ќе каже какво е: одлично, ногу добро, средно, 'рѓосано, лошо; и како секој доктор, веднаш кажува одошто е такво и што треба да се стори, како да се лечи за да оздрави, да се спаси, или да се подобри.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Двапати остро, еднаш завлечено свиркање - нашиот сигнал - ме разбуди.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Но јасно се чу три пати, тоа беше сигурно сигналот на нашите браќа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ова беше јасен сигнал во размислите на татко ми дека Чанга го избрал големото скривалиште на Калето за гробница за себе и за козите, за сите кози на градот, сакајќи докрај, и во смртта, да остане достоен за големата љубов.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Можеби несвесно емитуваат сигнали, можеби потреперувањето на нивните мускули, по неколку светлосни години, ќе предизвика нежна вибрација на некоја друга планета.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
се информирам за рускиот убиец кој распарчил стотина жени и деца; за животни кои реагираат на UFO сигнали; за тоа дека JFK е жив; за тоа дека најслабата жена на светот во моментов е трудна; дека човекот замрзнат во 1936. година оживеал;
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Како според некаков сигнал сите заѕвонија! Како да закрескаа некакви грди птици!
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Сето она со што се среќаваат во светот околу нив им го дава истиот сигнал: тоа беше тогаш, а електронските комуникации - сега.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Фетусот е гладен. Залудни сигнали; вселена во мевот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Броеви и шифри. Копчиња и сигнали.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Зјапав во екранот како да очекувам секој миг од него да изнурка некој оддалечен сигнал, некоја спасоносна порака.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И точно, не видов кога парапсихологот- вентрикулист со својата вилушка ми ги трансферираше ко божја солза прочистените сигнали што доаѓаа од антените на атомската мравка...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
