сети (св.)
По плачот општ се сети дека веста беше болна и танок таа пушти крик, да, како лавица, што дрско ловците ја гонат и плодот ѝ го крадат прв ...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Од двете оружја се слушна пукање, и сетне два куршума со пискот зол излетаа, барајќи месо: едниот го сретна, и Кузман сети силен бол во рамото, кај одлево клучницата со зглобот лопатниот го крепи дел; а другиот во правта закачи, свирејќи злобно но без да сретне жива цел.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Некое време сетил оти е на суво и станал просто та се избавил.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Пусти Силјан тогај дури се сетил оти штрк е и може син му да го удави и умре, ако не беше му свикала мајка му на Велка да го пушти од раце, и умирачка ќе си го најдеше, чунки можеше да го врзе Велко со еден сиџим за нога и да си игра со него, како што си играат деца кога да врзуваат врапчиња и чавки.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Сетете се за светскиот победител, за светската слава на Македонија великиот Александар Македонски; сетете се за храбриот цар Самуил, македонскиот великан, за прекрасниот Марко Крале општословенска слава, – дека во нив течела македонска крв; тие од небесните височини бдеат и го благословуваат нашето започнато дело.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
СЛОБОДАТА: Сети се за твојот долг кон народот и кон мене! (Се изгубува. Влегува чорбаџи Димо.)
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ова е моето оружје? Дали некоја важна работа ќе треба да се сврши вечерва? (Се обидува да се сети)
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Да ѝ се помогне на некоја чета? Да се пренесува оружје? Не можам да се сетам!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
СПИРО: Тоа ти е сеедно: да не си го заборавил елекот, би го зел и саатот, а да си се сетил да го земеш саатот, би го зел и елекот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Чекај, кир Ристаќија, не брзај за отворање, да не се сети Антица оти е дубарлак и фрц назад!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ПИЈАНИОТ: (зачуден гледa околу себе. Не може да се сети како допаднал тука) Надо мори ... (Пауза). Ја нема Нада ... (Се продзева).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
- Шината, повеќе за себе, рече но јас сетив прекор во нејзиниот глас.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Чув крцкање и сетив лабавост под нозете.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се сетив дека Пенчо пред неа ме удри во градината и се почувствував силен и жалосен.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Заѕидано дрво во ѕидот сугурци — завиткана коса — локни на српски тагар — сад за брашно како ситото и решетото што е само неиздупчен таим — следување, оброк на војниците такам — 1) руба, 2) спрема за куќата, за добитокот итн. такцир — несреќа татки — понатака тезгере — направа за фрлање ѓубрето од дома тек лав — пререкување теклив — забелешка. Не ти фаќам теклив — не ти правам забелешка текна — се сетив тешка (жена) — бремена тизап — киселина за вапцување тисов — столче од тисово дрво.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тода се насмеа, се сети и ја заврте главата со едно „а! ax! јас!"
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— А де? Не можиш да се сетиш? — Ами, Крчето попово, мори утко!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Најпосле здивна малку кога се сети на Најда Коџабашијата, кој беше човек умен и разбран.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Но на Бошка Манев сега до смешка навистина не му беше дојдено; се сети на ова колку да го предрасположи Најда.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Тогаш дедо Ангеле се сети нешто.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
