сере (несв.)
— Мори, a серат кокошките, златна Боле. Какво растење!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Никој не знаеше да чека ред. Многумина сереа крв.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
- Не сери ти оттаму, - викна пушкомитралезецот.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Што правевме? Спиевме, мочавме, серевме... Тоа правевме кога не можевме да излеземе.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Зашто беше полуслеп и зашто беше толку остарен што не можеше да ги спопашка, дечиштата го тргаа за ресачката и го галатеа: Никола-серикола, врзи кучка за дирек; Никола удри, кучка сери, Никола бери!
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ставаат секакви срања во хероинот во денешно време - како најчест загадувач го користат манитолот бидејќи ги има сличните особини на хероинот; манитолот е лаксатив.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Пишувам срања, му се обраќам на вискито.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ништо не ти верувам. Истите муабети, истите срања.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Срање!, јасно дека нема ништо да научам!...
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Ми го цица прстот... Не ми го цица веќе... Срање!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Не сум го убил белки? Срање!
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Оној кој го користи хумусниот клозет нема страв од смртта, бидејќи нашето серење овозможува наше повторно раѓање“.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Не можам веќе!... Дупката од газот ми се грчи... Серам во гаќи...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Група разулавени симопати се качува на бандери, скока од балконите и дрвјата, сере и моча врз минувачите.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За воспоставување на прекинатиот еколошки тек Хундертвасер размислува и подоцна, во својот текст „Култура на серењето- Свето серење“ (1979-1980).
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
„Нели гледаш?“ рече Ренди. „Што е ова срање, бе тато?! Нели гледаш? Луд ли си? Што правиш?“
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Третина од сите работи што сум ги рекол или направил веројатно се банални клишеи, третина е тешко срање а третина се полни погодоци. Тоа е добар просек.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Ти плачеше, со едната рака стискајќи го Навахо ќебето до градите и грабајќи по твоето бикини со другата, а јас се обидував да те успокојам со смирувачки фрази како, „Да му ебам мајката! Неверојатно срање!“
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Беше како да велевме ‘Ние сме врвот на копјето на ова ново прекрасно движење и сите други се срање, зашто ние сме тие што знаат, а другите не’.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Ако земеш Екстази, веројатно во извесен момент си внел во себе едно или сите овие нешта, бидејќи повеќето од она што Херман го нарекува „срање“ си го наоѓа патот до другите земји (Британија) каде што нема тестирање, па можеш само да претпоставуваш на што си.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
