сеопфатно (прил.)
Изложбата не може да се разгледа сеопфатно, ниту пак може да се разгледува по план.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Занимавајќи се со јазикот како сеопфатно конкретно фонетско единство, играта со зборови ја доведува во прашање вредноста на јазикот како апстрактна метафора.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Можеби едино пред
уметноста, во состојба на
метафизичка исповед
и транс!
Насетуваш:
небото ќе молсне сеопфатно, како очај.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
