секне (св.)
Млекото ѝ секна, лутите чеда, недостасани за крв, ја кинеа со гласни писоци.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Така живееле, суви од иста невојла и плодни како риби, сиромаштијата ги доела на секната цицка и ги одржувала в живот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Веднаш испратија двајца војници в село да донесат копачи, и уште во истиот ден до ужина каналот беше откриен и водата секна во тврдината.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И нас ако не нѐ би вода престори нѐ па секни, пресуши!
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
- Многу е рано, чорбаџи Панде... - рече без лутина анџијата и го поотпушти фитилот од секнатото мало ламбиче, ставено на еден голем превртен кош.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Момчето ги спушти клепките и песната секна.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Некаде приквечер, кога капавиците од неговата стреа сосема секнаа, тој ја напушти таа празна работа и се тргна од прозорецот, изморен од напрегнувањата.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во долот ни секна тропотот на водениците како да преврнал дожд како да папсал гром како да свенало цвеќето по меѓите.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Море, ќе ја секнам рекава! Некој голем оган гаснам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може некој очи ѝ го зеле, или болеста и неа ја исцица, ја секна.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И тогаш удри дождот. Господе, си мислам, ова дека секнаа очите мои, ова дека немам повеќе солзи, си мислам за дождот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Луѓето секнеа црнила од носовите, намовнуваа и викаа: - Господе, не слушај го...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Откако го растргна последното диво јаре на поило, дури отаде планина, се како опусте наоколу. неколкупати оттогаш се искрадуваше од својата јама, дење итро и претпазливо, ноќе скриена во мракот и послободна, но не најде трага на ниедно животно. млекото ѝ секна, лутите чеда, недостасани за крв, ја кинеа со гласни писоци.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Додека јас не можам да сфатам што е тоа може да предизвикува потсмев во друштвото во кое се наоѓам, луминозноста на мојата стварност како да секна за еден кус миг во кој нешто се случи.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Така, така секна нејзиниот глас, ама сликата што ја создадоа нејзините зборови долго трепереше пред нејзината втора ќерка.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Светлината на манастирот згасна, чешмата секна, штурците исчезнаа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Разговорот секна и солзите испарија кога во кујничето се втурнаа Пела и Мурџо, очигледно и двајцата гладни.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
______
10
Есента топла, ветровита. Дождовите се задржаа недела две и секнаа.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога дедо Господ си ги затвори очите ѝ секнаа водите од небото, ненадејно се појави Пелагија со малечката Пелагија, Танаско со многубројната челад, и, се разбира, дедо Костадин легнат во големиот ламаринен сандук во очекување да ја види животната сопатничка.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Кога секна и млекото од оваа коза, Мајка повторно се соочи со опасноста од гладот кој им се закануваше на нашите животи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
