сеирџија (м.)
Од друга страна, сите сеирџии се насладуваат од убавото оро што го играше Петко.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Долното, горното, долното, горното, едното, едното! — се слуша од десетина сеирџии, кои со запрен здив чекаат Ристе да мавне.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А ти повели, па стрелај кога ќе ти се види најинтересно... (Го кине пликото.) ... само не заборавај, твоите истрели ќе привлечат овде луѓе, сеирџии и дека со тоа овој дом ќе стане сосем негоден за довршување на акцијата?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
На балконите од повисоките згради висеа како гроздови сеирџии и во темните рамки од прозорците се лулаа подадени глави, зафатени од спојот на непреодлива љубопитност.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Крвта бликна и му го облеа лицето, а Толе збесна. Со еден скок го фати сега за гуша Аќифа, му го откина јатаганот и, дури да посегне Толе и дури да го спречат другите ораџии и сеирџии што се загнаа да го откинуваа, Толе замавна и тилот од Аќифовата глава се оддели од другата половина и Аќиф се испружи на сред чаир.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Доколку и ова веќе не е тоа, „интерен разговор”, гаѓање со шампити, веселба за сеирџиите.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Според смуртените гримаси како да викаше: Тргнете се! Не можеме да работиме! Ама сеирџии!!!
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
А таму, зад темнината во моите очи, Господ со гласот на исушените лисја продолжуваше да размислува: - Замисли си што ќе се случеше некој од командантите да се впуштеше да им го опишува на другарите сѐ она што се случуваше она пладне, а во тој исцрпен опис да нѐ спомнеше и нас двајцата како сеирџии.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зар да ги убедува грдите сеирџии дека она, што го сметаат за нејзина слабост е всушност нејзината најголема среќа?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зошто отиде таму? Ниту имаше намера евтино да си купи измеќар, ниту да биде прост сеирџија.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Поворката не помина по мостот за гробиштата во Каршијак, туку се упати крај пазариштето, пробивајќи го полека патот меѓу луѓето сеирџии.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Земи тројца кафански сеирџии, ете ти Голем брат, фолклорен.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ако ние театарџиите или сеирџиите, дојдеме до сознание дека театарот е во криза, тогаш што ни останува?
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Земскиот бог те фрли во арена опкружен со злите кучиња за прести а тој одозгора сеирџиски ве гледа и смртта ваша за него е фетиш
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сеирџии, јаничари,од наши недра изнедрени, данок сега во крв земаат.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
