санаториум (м.)
Работеа во Грција, градеа некаков санаториум крај маслинките на едни стари гробишта, подалеку од градот, ѕидаа повеќе зданија, а оној работеше на сонцето од сите тие денови, ги дигаше како од шега сите оние огромни блокови делкан камен, а неговата црвена коса како да расцутуваше на сонцето на тоа лето, беше постојано среќен и широко насмеан, со сите нив околу себе, со сите ѕидари и со сите деца, секогаш готов да стори нешто за секого од нив со оние огромни пегави и црвено издамчени рачишта да им помогне, а при тоа и да им се насмее со она свое големо лице, на кое постојано зрееше едно огромно задоволство со себеси и со сите други доста поситни од него луѓе, што се грижеа за него и што го слушаа со задоволство како труби неговиот глас меѓу ѕидовите, среќни со неговата момчешки несмасна шега.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тој денот го поминуваше на падините на Водно каде со некои други луѓе ( Со Шиптари и Егејци велеше) садеа нова шума, а жена му животот го скусуваше во лешочкиот санаториум.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Доживеа радост оти Господ ги благослови со ќерка што ја крстија Зоја, ама следните години беа само црна кр во неговото срце: Павлина закандиса туберкулоза и сега деновите ги минува во санаториум, а Зоја е оставена во рацете на дебелата Божана, втората жена на Бориса, неговиот татко.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Депресија: попладне
Кога влегува во подземното легло
ја затвора вратата подраматично
од Мадам Шоша во санаториумот на
Волшебната планина
гротлото на растревоженоста е
преполно
жешки, ли-з-гави капки
се прелеваат
низ креветот
се подлизнува и паѓа
под нозете
без тло, одлепено
се покрива целосно
лицето два пати
- никој да не ја гледа.
Мижејќи, создава привид
на невидливост.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Така Сатурн Волшебникот следната сабота дојде во санаториумот за душевно болни, со циркуското камионче подготвено за прослава заради враќањето на Марија.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Боледува од туберкулоза и умира во својата 41 година во еден санаториум во близина на Виена.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Тоа беше раководителот на санаториумот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
