ружа ж.
ружа несв.

ружа (несв.)

Да, така младоженец ружаат моми со разни обредни песни во пролет.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Штом слушаше ти за неговото убиство, твојот поглед пламнуваше а ужас; и, вцрвен од лутина, клетва ти даде во својот гнев - дека одмазда ружаш.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Токму кога се ружаше да оди по вода за расип од бунарот на Стрико Маловите, Доста стана.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дури вчера старите се занимаваа со црква и причест, младите со готвење погачи, мазници, благи ракии и мезиња, денес уште од утринта секоја млада, секоја стара, ќе се токми, ќе се ружа, според возраста, за на сретсело.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Ама, речиси, наваки треба да се ружа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Само ти гледај да подразбереме кога се ружаат да нападнат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Мртов да ружаш можеш, ама тој нема да прозбори, нема уста да отвори, ниту да те покуди, ниту да те пофали.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)