раѓа (несв.)
– „Ами не е чаре, стрико, да ми кажеш каква била клетвата од дедови ви за да не раѓате челад?“ му рекол Силјан.
„Силјан Штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
- „Можам, Силјане, да ти кажам како се сторило себап за да не ни траат челадта во старо време и да одиме во вашите страни да раѓаме.“
„Силјан Штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Но кога видоа западните држави оти се излагани и оти Бугарија раѓа такви луѓе како покојниот Стамболов и живиот Свирчо, се успокоија и зедоа против волјата на Русија да го прават тоа што самите го расипаа во Берлин.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние не сме криви… Времето ги раѓа такви, Димо.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
А сега ќе го натерам да се истркала по креветот на младенците, машки деца да им се раѓаат! Ти спреми бакшиш за него!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Ама сѐ е со време. Времето ги раѓа, тоа ги учи… Здравје!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Но колку е побрз развитокот на трговијата и капитализмот, толку е посилна концентрацијата на производството и капиталот, која го раѓа монополот.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Меѓутоа, како и секој монопол, тој неизбежно раѓа тенденција кон застој и гниење.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
Зашто на неколку десетици гигантски претпријатија лесно им е да дојдат до меѓусебна согласност, а од друга страна отежнувањето на конкуренцијата, тенденцијата кон монопол се раѓа имено од крупниот размер на претпријатијата.
„Империјализмот како највисок стадиум на капитализмот“
од В. И. Ленин
(1917)
МАРА: Така е, велат, зборот збор раѓа!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Вие му песна пеете, вие го с песна жалите - така се сите раѓате и така си умирате!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ти утре можеш да се прежениш, а мене сестра ми не ми раѓа веќе друга.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
На општото гумно, над селото горе вршалица врши, снопје -класје зрело; есенската угар со трактор се оре, - нов живот се раѓа во моето село!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Се крева врева таму и тука; нов ден се раѓа, нов живот чука, - еј, зора пука!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Ланските се повторија годинава, годинашниве ќе се повторат в година, на земјата ништо не се менуваше, освен старите што умираа, младите старееја, нови се раѓаа да поминат по истиот пат по којшто поминале нивните предци.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тестото го замесува специјална месарица — девојка со татко и со мајка, а пред тоа едно мало детенце — машко — заборава прво во тестото со жегол: да им се раѓаат на младенците машки деца, жито и волови со кои ќе ораат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Од долното било надолу е долни крај. Таму се јаслите каде што се врзуваат добиците и во кои раѓаат жените повеќе машки деца, каде што на гредите спијат кокошките, а под јаслите — свињето.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Како успокојува таа младост непрестајно раѓана и каква надеж обогатува!
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Слушам како умира времето... Покрај лисјето што паѓа и мразот што се фаќа за рацете до каде сум стигнал Тоа умира сѐ што се раѓа па вечно сум со него помал макар за еден чекор
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Секој шум во таа летна жега, секој глас, секој извик, се раѓаше со точно утврдена цел: веднаш за да умре, да се распливне, да се изгуби невратно, да не претставува ништо - ни настан, ни новост.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
