рафал (м.)
Грлен рафал. Оловна смеа. Мек длабок глас.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Светот боледува од единствената заедничка болка - И Лондон, и Москва, и првото село до нас имаат една желба - Со блесок на рафали да го вратат сонцето на земја.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Авионите еден по друг се спуштаа над колоната и ја опсипуваа со митралески рафали...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
„Ајде, вие двајцата, одете долу и проверете што значат оние светла. Ако е непријателот, испукајте рафал”.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Пред нас стоеше сликата на Грамос и на Вичо што красноречиво ја опиша Високиот, слика многу поголема отколку што беа нашите мечти, а во ушите имавме одзвук на бомби, митралески и автоматски рафали.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Автоматски рафал ми ги пресече нозете.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Долг рафал, краток рафал.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Успешно дејство со кратки рафали до 200 метри, а со долги до 100 метри.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Да им тргнам еден рафал?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како што закркоре пукотницата така се појавија некои тешки возила со гасеници и со рилки како чистачи на снег така што не знам дали поскоро паѓаа трупови покосени од рафалите или местото се чистеше како ништо да не било.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Бароуз слика со своите зборови. Шиба по страницата со експресионистички, надреални снопови од зборови и жестоки вербални рафали.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Славко молскавично се завртува кон Капетан Драган и испукува рафал радиоактивни врели лепешки.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Човечето одврати како низ рафал: - Не, јас не сум Вок.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Ечеле митралески рафали, фијукале куршуми, грмеле бомби и гранати, се кренале дрвја и камење, се стуштило небото, се отворила земјата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Некаде накај селото, оттаму во темнината светкаа и се гаснеа рафалите. Како прскалки за Нова година.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Видел како ги довлечкуваат врзани луѓето и потоа, од кај црквата, каде што бил сместен штабот на бригадата, ги слушнал рафалите.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Истовремено се слушнаа долги митралески и автоматски рафали од кај границата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Таму веќе изгреваше сонцето и над Дреново се разлеа долг автоматски рафал.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
И сите си знаат, па се подготвени, освен мене: шнајдерот излезе со „Калашников“, го исправи и испрати три-четири рафали во небото.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Те прашувам, но, се прашувам и самата, како е можно скинатото парче „коприна“ да биде мерило за женската верност или неверност? - рафалите на Рада не престануваа, куршумите летаа на сите страни.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
