расчекор (м.)
Се разбира само од себе оти тие со своето учество во револуционерните работи одеа во расчекор со интересите на Егзархијата; но, при сѐ тоа, тие беа бугарски чиновници.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Спуштајќи се прудолу по падините со себе ја исполнуваа Драмчејци, мала и осојничава заветрина, потоа искачувајќи се, по северните падини на Црн Камен, полека и скалесто, го досегнува сртот на источниот лак и продолжувајќи по него во северна насока во расчекор го фаќа Станкоски Рид.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
На одреден начин во расчекор со своите современици, тој дури се реши да раскине со Хердер, токму во моментот кога севкупната интелектуална Германија подлегнуваше на утешителската привлечност на неговата мисла.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Прашање: Како? Одговор: Кристијан Волф во својот процес на компонирање воведе просторни акции кои се во расчекор со подоцна изведените временски акции.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Но Мајка имаше и своја „грчка љубов” која се роди во душата во раните години на нејзиниот живот и која содржеше лични тајни кои беа често во расчекор со Татковото поимање на балканската историја...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
В ред, шегата никогаш не е во расчекор со нејзините размислувања.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Основците копнеат да станат гимназијалци, гимназијалците студенти, студентите копнеат да најдат работа, вработените да се оженат, оженетите копнеат по стан и да им пораснат децата за мирно да се пензионираат, пензионерите копнеат за здравје, а сите копнеат да умрат, и мртви копнеат да се родат за пак да се условно живи, во нов расчекор со себе.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Требаше да се види, да се доживее одблизу таа митска матанѕа, тој невиден масакр врз џиновските туни па да се суди за расчекорот меѓу човековата незгасната деструктивна инстинктивна анималност и природата...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И речиси секогаш сме на расчекор помеѓу тоа да се следи судбината или да креираме сопствена судбина.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Судбината замеша прсти, ме фати во расчекор, се разминавме.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Драга моја најмила тетичке. Писмово ти го пишувам во расчекор меѓу денот и ноќта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Некој таков расчекор помеѓу чувството и неговиот израз, ако не се препознае иронично, создава трагична возвишеност што се лепи за главните наративи за машкиот генерациски судир во европската култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
