разочаран (прид.)
Токму за тие „разочарани” и „неразочарани” словенофили Мисирков тогаш и писмено ги извести ВМОК во Софија и ЦК на ТМОРО во Солун.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не. Животот е темно чекање. Разочарани надежи. Неостварени мечти... Угасни ја усмевката. Угасни ја... или не...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тажен, разочаран, бесен, лежеше и размислуваше. Но ништо не можеше да смисли.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Речиси разочаран, пак се најдов во холот на станицата, по потрага по некој сонародник, зашто наши луѓе можат да се сретнат на сите перони, на сите станици во Западна Германија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Ѓоше беше разочаран во театарот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Девојчињата беа длабоко разочарани. Тие повеќе сакаа некоја наставничка.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Седеше тука разочаран, ниту малку подобар од летен чадор против сонце, зелен и отфрлен, напуштен од немарните излетници кои понекогаш бараа засолниште во неговата проѕирна сенка.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Потоа следи Париз: разочаран од современата уметност, Ботеро ги минува деновите во Лувр, проучувајќи ги старите мајстори. 1953 - 1954 Во Фиренца, во Академијата Сан Марко, во музеите на Венеција, Сиена и Равена, тој ја проучува уметноста на италијанската Ренесанса.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Генијален штос! Се кладам дека сте биле барем малку разочарани.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Застанавме разочарани: ѕидот на кој требаше да биде вратата низ која се провревме во кабинетот беше заграден со тежок шкаф полн со минеролошки збирки.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
„Разочарани се затоа што не можат да одат да го гледаат бесењето, ете во што е проблемот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тој разочаран ѝ рекол: Туф, колку се израдував за џабе.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
И секогаш на крајот останував разочарана. Сѐ само некои беззначајни отпадоци.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Многу биле разочарани кога дури и во дневниот печат обелодениле грда слика за негрижата во нивниот град.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Од што толку бев разочаран.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тој, при тоа, наместо да биде разочаран од најавениот развод, повторувал, Ох, пак даде Господ да ми почини душата!
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Извршните органи на ЦК “беа разочарани од своите водачи и наполно ги симпатизираа заговорниците“.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Реков: вчера! Сетив дека Пачев остана разочаран (сепак со поглед исполнет со сомневање изјави дека сметал на поголема кооперативност од моја страна).
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Беше лут на себе или разочаран во него?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не вложуваше голема надеж и во овој обид, не само за да не биде исто толку разочаран од негативниот исход туку и затоа што веќе беше отрпнат од неуспеси со кои продолжуваше како што и почна неговиот живот.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
