разградува (несв.)
Целата те разградува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога на патот на органската еволуција стана очигледно дека мутацискиот процес неизбежно ги разградува физичките и невролошките врски што ги поврзуваат припадниците на една генерација со минатото и неизбежно ги насочуваат да преземат посебна и рамноправна позиција меѓу другите видови на Земјата, со која Законите на Природата и Природниот Бог ги дарува, сериозната загриженост за хармонијата на видовите бара да се утврдат причините за мутацијата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој традиционален идеал на смислата Дерида го разградува.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
1 Следствено на драматскиот идентитет на динамикиве, една перцепција наликува на некоја партикула: актуалните перцепции се опкружуваат со цела небула од виртуални слики кои се дистрибуираат со подвижни кола колку повеќе се оддалечуваат, стануваат сѐ пошироки, се градат и разградуваат.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Да се разградува, за повторно да се гради!
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А ти ако сакаш да разградуваш излегувај надвор и не се враќај. Изрод еден.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
При последната средба дури и ми довикна: Попусто се прашуваш во една твоја надраска (а таква надраска не постои): колку ли бил тежок мојот сизифовски напор в туѓина, бидејќи секој ден сум го разградувал она што таму, кај вас со години сум го градел!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
