пристемни (св.)
Цело поле е некако пристемнето, омарничаво, и сѐ некои дипли, дипли запурнина се наднесуваат над тебе и те притискаат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Лицата од луѓето час се развласуваа во светлината, (небаре грутки шеќер пуштени во чиста вода), а час стануваа јасно пристемнети од тажниот поглед со кој ја испраќаа старицата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ми удира на очите, ќе ми ги дупне ушите. Почнува и да ми се притемнува. Бљад!
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се пристемнуваше. Иако тешко можеше да го слуша од шумот на моторот, странецот се обидуваше да ѝ објасни...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Изгледа им се притемни на сенките од повлекувањето, па наеднаш се повратија и ме зграбија.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
