припива (несв.)
Малиот еднаш не можеше да го издржи тоа и сега ја жртвуваше својата љубопитност, отскокнувајќи назад и пак припивајќи се до ѕидот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ми се припива вода и земам снег да јадам, Јадам снег и со снегот го тријам челото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И така, претпазливо и со влечкање се доближи до кучето припивајќи ги мачињата околу себе и држејќи го кучето на нишан, постоја неколку мига, а потоа забрзано, бегум, мина крај него со мачињата кои не сфаќаа во каква опасност се наоѓаат.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Ветрот им ги припиваше тенките униформи кон телата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Соколе чувствува како се припива таа до него, па ја спушта својата глава на неговото рамо и гледа сѐ така во пределот, сега не се смешка а е замислена.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Тоа е сѐ, - му вели таа и ја стиснува силно неговата рака и уште повеќе се припива до неговото рамо, така што тој пак се заборава.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
