прилагоди (св.)
По трапиштата и излоканите места растат ниски, жилави, опори растенија: глог, шип, дрен, капина, повит, - прилагодени на скуден живот и осудени да ја држат земјата по падината да не се рони, да не ја свлечкаат дождовите.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
(Претпоставувам дека една од причините што Фикцијата и СФ-от им се толку блиски на помладите читатели е тоа што, во услови на простор и време прилагодени така да им овозможуваат на ликовите да патуваат слободно низ тој континуум, и на тој начин да избегнат многу физички опасности и временски детерминираности, смртноста е ретка тема.)
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Понекогаш на овдешните собири се сретнувам со своите колеги, „источњаци“, EEW (East-Europian Writer), и гледам како се прилагодуваат кон однапред зададениот стереотип, како спремно дрдорат за censorship-от (иако самите не ја искусиле цензурата), како дрдорат за посткомунизмот, за секојдневието на својата тажна Источна Европа, како зборуваат за демократија и транзиција, како предлагаат мерки за излез од кризата (од национализам до агрикултура!), како спремно ги прифаќаат идентификациските етикети што ги носат како беџови, како се фаќаат едни за други - Русите за Унгарци, Унгарците за Чеси, Чесите за Полјаци, Полјаците за Романци, Романците за Бугари - како сите сложно да сакаат да ја откорнат таа голема и интересна посткомунистичка репка. okno.mk | Margina #8-9 [1994] 159
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Овој репрезентационализам не може да биде прилагоден или со прагматистичкото настојување дека вистината не е прашање на кореспонденција со интринсичната природа на реалноста, или со деконструкционистичкото отфрлање на она што Дерида го нарекува „метафизика на присуството“.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Го измени малку својот вкус за да им се прилагоди на нејзините идеи и беше внимателен со крилјата дома; искршениот порцелан и лампите предизвикуваа тревожења што тој ги избегнуваше.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Роден од поразот кај Седан и потхрануван со драмата на загубените провинции, францускиот национализам е само прилагодување кон домашните прилики на сите теми содржани во Volksgeist-от. 28
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Би сакал да го нагласам фактот дека, поради ограничениот простор, описите на случаите се малку прилагодени .
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Очигледно е дека Џарман се изразува не прилагодувајќи му се премногу на медиумот во којшто работи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Можеби двете страни малку треба да се прилагодат, но сѐ се одвива во корист на оние што сакаат само сигурност и врамнотеженост.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Хардверот ќе биде сѐ покомплициран и попрецизен, прилагоден на потребите на поединецот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но бидејќи сме измамени, и со измама самите себе сме се измамиле од сопствената свест, те. од личниот свет на доживување - таа единствена смисла со која би можеле да го даруваме надворешниот свет - резултат на тоа прилагодување на општеството, е тоа што истовремено сме намамени во илузијата дека секој од нас е издвоено, „со кожа обвиткано его”.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во педесеттите бев прилагоден млад професор со деца, со куќа во предградието, и пиев мартини.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Но потоа вашиот вкус се проширува за да им се прилагоди!
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
„Овие истражувања покажуваат“, тврди Кауфман, „дека системите во комплексниот режим можат да спроведат и да координираат и најсложено поведение, најлесно да се прилагодуваат и да градат најполезни модели на нивните околини.“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Антрополозите- истражувачи коишто живеат на реката Дањак на Борнео или меѓу Курдите во Курдистан ѝ праќаа груби и граматички збркани извештаи за своите согледувања, а таа тогаш брзо ги прилагодуваше за популарна употреба.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Сложените системи можат “да учат и да се прилагодуваат на променливите услови во околината со која се поврзани”, вели Коуан.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Но доколку не можат да се соединат оние кои со нив се „опседнати“, соочени се со двојна можност: можноста ductus-от кој е во прашање да му го прилагодат на оној другиот, или безнадежно да се оддалечат од него.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Американскиот професор по медиска екологија Neil Postman во познатата книга Amusing Ourselves to Deth (1985) загрижено говори за сѐ почестите обиди конечно и во образованието да воведат малку „аудиовизуелен нихилизам“, постмодерност, „прилагодување во корист на адолесцентските склоности“ (Finkielkraut).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не, проблемот не е во вербата во некого или нешто, проблемот е во мојата заебана молскавична глава која никако да се прилагоди, никако да го прими блаженството што ѓ припаѓа според сите закони на природата.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Родителите имаа притаена и смирена побожност што никогаш не ја пренагласуваа низ верски дејства, повеќе во нив беше насобрана некаква нужност за верување во единствената семоќна сила, по толкуте неприродни умирања во семејството, ненадејни и неизвесни преселби, постојано страдање, нови напори за прилагодување во туѓата средина...
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
