пресметлив прид.
пресметливост ж.

пресметлив (прид.)

„Поврзувачката метафора за пресметливите и непресметливите елементи на овој свет.“ (W.E. Matthews, Mazes and Labyrinths) Заобиколно се стига до средиштето, дури со обиколниците се постигнува совршенство.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Светот можеби навистина е непретставлив и неопислив, но е пресметлив.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Не би можел да биде толку остар, пресметлив, немилосрден со потчинетите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Макар што Бургиба го почитуваше, тој се држеше подалеку од пресметливите политички лакеи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)