преплете (св.)
Во главата му се преплетуваа сцени и ликови од раскажувањата на Глигор.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Вардар се пази од синџири — аскер, границата е преплетена со жив плет од башибозуци, та изглед за префрлање не можеше да се наѕре за скоро време.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Опојните, кристални звуци што, преку ширум отворените прозорци на колипката, се протегаа кон ниско наведнатите гранки на костените, преплетувајќи се со отсјајот на носталгичното септемвриско сонце.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Неговото преплетување со дејствието е многу посуптилно, се одвива со допирањето на храната, кое е причина за собирањето на гостите, и, најпосле, тој е оној што со гледањето го спасува барем споменот за страсната врска, по убиството на Љубовникот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Воопшто не се впушташе во заводливото преплетување на философските и литературните жанрови, кои на крајот се влеваат во струјата на „општо случување на текстот“.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Нашиот свет во дваесеттиот век е преплетен со технологија, што е сѐ уште неверојатно примитивна.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Штрчат изглодани руини, а во прозорците местимично е вплетена жица, ’рѓосана, преплетена.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Потоа и самиот ќе ги земеше сопствените раце, ќе ја погалеше Рендгеновата цевка, ја мрдаше живата во кварцната ламба, го прошируваше или стеснуваше процепот низ кој светлината паѓаше врз нечиј грб, ќе бутнеше инка во некое уво, ќе земеше памук и го ставаше во слушниот канал, задлабочувајќи се во последиците од овој чин кај сопственикот на увото: како настануваат претставите за помош, исцелување, добриот лекар, за општата доверба и радоста на живеењето, и како отстранувањето на течноста се преплетува со душата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Се истегна уште еднаш, ги искрцка преплетените прсти на двете раце и го погледна папирусот пред себе.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Голите женски гради се залепија на неговиот грб, а прстите со лакирани нокти му се преплетоа на градите.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Допирот веднаш му се вкочани, но небаре нивните раце се преплетоа во заграб.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Косите ни растеа и се преплетуваа една во друга. Се родивме од булки.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
„Сакам да ја согледам слоевитата текстура околу која се преплетува она што се нарекува судбина и случајности“, велеше.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога ни се преплетуваа телата, неговото тело се однесуваше кон моето како кон подвижен предмет; кога ме гледаше, како да гледаше во нешто неживо.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На петнаесет дена пред Митровден, народот што ја минуваше Жепа преку греди, малку погоре од градилиштето, забележа првпат дека од обете страни на реката, од темносиниот камен од шкрилци, се задава еден бел мазен ѕид од делкан камен, преплетен од сите страни со скелиња како со пајажина. Оттогаш секој ден растеше мостот.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
