прелаже (св.)
„Види, види, песјачката една! Малку ѝ беше шо ми го дрпна Илковиот дел, за велјо чудо ќе ми го прелаже и браче Трајка".
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ѝ пееме на раката што те прелажа крај ливадите и те доведе тука времето чирак да ти биде на ликот твој да му служи и да се подучува за тајните и тајни патишта на убавината.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Го куражам, го лажам. И го прелагав: вечерта отидовме кај Маса Ќулумоска.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
JOH Мирче зборува, прашува и кажува. Сака сѐ да раскаже и се претекнува со ноќта. Сака да го прелаже утрото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сакаме да ја прелажеме матицата од некое улиште. Ама не се јавува. Ни матица, ни улиште се јавува. 90
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да бев сигурна дека е Горачинов може ќе рипнев, ќе се прелажев. Вака ништо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Колку има за ова овде, колку преговори да нѐ прелажат, колку примки, мамки и замки, што се вели, ама, ајде...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Брзата струја го поземаше, го вртеше околу коренот на врбата, го пикаше во муљта долу, само не можеше да го излаже, тој ѝ ја дозволуваше на струјата таа игра само затоа што му беше убаво, оти му ги разбркуваше сите мисли од главата, остануваше само една: да не биде прелажан, навреме да насети кога таа сака сосема да го сплетка во жилите на врбата или муцката да му ја напика во тињата, ама тој тогаш со едно турнување со нозете и со едно замавнување со рацете како ѓуле излетуваше на плиткото веднаш зад врбата.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
„Ќе смислиме нешто. Имаш ли на ум да му ветиш штогоде на пашата, да го прелажеш?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Додека Костадинка, Коца, растеше во нејзиниот мев, брчкајќи се во нејзината лошотија, која се дуеше како Тодора со оки да голта воздух, ибн Бајко се прчеше: ете, ѝ го најде лекот. Но, пак се прелажа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не дека не се прелажа многупати поради тоа, не дека вниманието што го покажуваше за сѐ не го плесна како шамар.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Лесно можеа да ве прелажат да го купите еднаш, зашто беше поефтин од Краш.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Јас потврдував со глава, молчев. Да, јас бев прелаган.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Оти ноќта ме прелага
– зори раѓам.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Во зелениот бескрај ретко кој еднаш прелаган од млазовите на надежта го фали Бога туку така, без задршка.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Не можеме да го прелажеме срцето, таму е љубовта.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ангели тропнаа на вратата, ти отвори и ѓаволот влезе, те измами, те прелага и рака за рака замина со него...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
