пракса (ж.)
Најсериозно размислуваме да го испратиме господин Андреевиќ на пракса во централата во Берлин.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
КЛАУС: Не? Со таков добар германски не сте отишле на некаква пракса?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Тажната книжевна пракса во мојата земја покажува дека дневникот е всушност, воен жанр.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ниту другите земји ќе се ослободат од насилство и терор сè додека кокаинот и хероинот таму се произведуваат од страна на картелот криминалци. Политиката на делумна забрана би ја задржала и од морална гледна точка сомнителна пракса на затворање луѓе кои директно не ја загрозуваат околината. Таа и понатаму би сместувала во подземје еден првенствено здравствен и општествен проблем и би жигосувала поединци кои поради тоа не би можеле да дојдат до потребната помош. Истата таа политика би ги обесхрабрувала медицинските истражувања и ширењето на информации во врска со опасностите од уживање на дрога.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Дневната пракса во мојата страшна земја тоа го докажува.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Да замислиме, доколку воопшто е можно да се замисли таква наизглед бесмислица, дека зборот „јако“ во нашиот јазик значи и „јако“ и „слабо“ (dass das Wort “stark” in der deutschen Sprache sowohl “stark” als “schwach” bedeute); дека именката „светлост“ се користи за означување како на „светлост“ така и на „темнина“; дека некој пивото го нарекува “пиво”, додека некој друг го користи истиот збор кога зборува за вода; го замислиме ли тоа, сме ја доловиле необичната пракса со која старите Египјани обично се служеле во својот јазик.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Убиството на Љубовникот е изведено во една доследно иронична орална пракса во петтиот простор на филмот, во оставата претрупана со книги, еден вид тажна библиотека која претходно служеше како љубовничко засолниште.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Во оваа прилика не навлеговме во Ќосиќевите спорни излети во политиката и полемичкото тежиште го ставаме на неговата еминентно писателска пракса.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Херменаутиката е општа пракса на лектира или одгатнување на религиозен, литературен или филозофски текст, и која претпоставува дека текстот овозможува читање во одредена смисла, и дека, доколку се обрне внимание кон длабочината на текстот, нужно се доаѓа до смислата, до содржината и значењето на текстот.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Организираното истражување, создавање и испитување на можностите и дометите на оваа своевидна деструкција на традиционалната линеарна литература во пракса е започнато на Браун универзитетот, а напоредно се прошири и на голем број универзитети во светот, во рамките на наставата за книжевност и креативно пишување.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Кога Андре Лефевр се обиде да ја дефинира целта на Translation Studies, тој сугерираше дека намерата се состои во тоа да се „создаде сеопфатна теорија која ќе може да служи како директива во процесот на преведување“, и додека некои можеби се прашуваат за спецификацијата на оваа изјава, неговата јасна намера да ја поврзе теоријата со праксата е неспорна.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Таквата тенденција претставува една политичко-економска операција под закрилата на медицинската пракса.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Грците беа мошне незадоволни заради тоа што таквите критериуми треба да ги вклучат во својата пракса, но немаа избор.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
4 Некој би рекол дека - во однос на одредена филозофска баштина во која секогаш била застапена некоја природна страна - вашата филозофска пракса помалку е обесхрабрувачка.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Во пракса тоа значи дека секоја станица ја пронаоѓа својата целна публика на која ѝ се прилагодува.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Со други зборови, никаква национална концепција за културата не е во состојба да стане било што друго освен националистичка културна пракса.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Се чини, меѓутоа, дека во Соединетите Држави околу вас се концентрира одреден круг читатели коишто успеаја да ја формализираат таквата пракса на читање и пишување. 4 Во Соединетите Држави се случуваат многу интересни нешта.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Така филмската уметничка пракса се претвара во религиозна соборност а филмското уметничко дело произведено во таа соборност - игра, инкарнација на чиста платонска љубов помеѓу протагонистите.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Денес, од дистанца, сфаќам дека тоа беа всушност предавања - некаква македонска варијанта на педагошката пракса на големиот индиски поет Тагоре.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Модерниот уметник, не баш двоен идиот, ќе му додаде на идиотизмот кој го карактеризира неговиот статус во полето на уметноста една комедија на идиотизмот која ќе го засега како индивидуа, во една иронична, комична или со потрагичен тон обоена пракса.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
