појаде (св.)
Тамо најдов еден извор и дрвја со емиш, та си појадов и тамо ноќта прележав.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
НЕДА: Ќе појадете ли овде или во кујната?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Коњчето Дорчо го сопна со ортомчето на Велјановата Ливада, го зеде торбичето со леб и отиде да појаде на горското изворче.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Време му беше веќе да појадува.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Беа наседнат пред огништето во готварницата на Котета Милјанов да појадуваат:Коте и братучедите Србин и Шишман.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Уште во Баово ги продаде и двата коња на поп Мишевци и Цоцот, слезе во Сабоцко, појаде, попи и по десетина дена се врати назад.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Орачите навалија лакомо да јадат и цели корки, голтаа, бидејќи и сношти беа без леб, та од вчера како каснаа, немаше сношти што да вечераат, ни да појадат сабајлево, а ете веќе 78 саати како ги тресат ралата и како запињаат гладни.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По неколку дена кога седнавме да појадуваме Ели праша: - Тета Вера засекогаш ќе биде наша?
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Потоа клопчето мигум се размотуваше и секој одделно сосема сам појадуваше по некаков свој правец.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Бев веќе облечен, миен и брзаница појадував, кога на вратата заѕвони. Клучот в брава - и отворив.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Е, па, затоа е тишина. Затоа никој не ме вика да појадувам.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Потоа станав. Појадував. Беше Влатко.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Појадувавме на полноќ, ручавме во три наутро, а вечеравме во студениот и сѐ уште мрачен шести час наутро.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Кога се симнав, Тате појадуваше, џвакајќи тост.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Самопрекорот е она што секојдневно го појадуваш.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Понекогаш му се чини како сите денови од понеделник до недела да се слеани во еден: станување, миење, пиење кафе, појадување, одење во градината, подработување во неа или седнување под борот и втонување во албумот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Беше недела и градот беше пуст. Конечно најдов едно отворено кафѐ и појадував.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Слегов во ресторанот. Сите веќе беа тука, појадуваа.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Еден ден, додека ги чував овците на гумното бидејќи овчарите појадуваа, ми доаѓа една девојка и ми носи писмо од момчето Мане, нејзин братучед.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Еднаш или двапати во неделата сукаше зелник и кога ќе станев, тој веќе го испекол а јас ќе го најдев уште под вршникот, топол, за да појадувам.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
