потрга (св.)
Кога пишуваше, ги потргаше ракавите...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Главата на тој крмнак како да чадела низ крвавите ноздри и како да се потргала од живата безобличност на сенките; забите во зинатата уста биле потемни од танките усни - и мртви се заканувале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
