посмртен (прид.)
Застана за минут наместо, замолча небарем одаваше посмртен почит на паднат херој, а потоа си промрмори.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Генералот ми ја зеде десната рака и ми го стави орденот во дланката, велејќи ми: - Благодарната грчка татковина посмртно го одликува вашиот син и го унапреди во чин десетар.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Иако и овој посмртниот живот има свои јамки кои се обратни од јамките во животот на живите.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Ти во посмртниот живот не си веќе на цврсто толо, во тело.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Секако дека сето ова е едно шегобиство како што е шегобиство мојот целокупен посмртен живот.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Модерната филозофија го роди ова посмртно дете, на кое што веднаш му беше направена трансфузија на крвта (и покрај ризикот), пред да го однесат на крстилницата на слабата мисла.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Кога загинал, телото нацистите не му го донесле а само им дале посмртни одликувања.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Посмртните останки на Фаик Коница, пет години по смртта, се погребани во бостонските гробишта под звуците на музиката на Вагнер и незаборавната реч на Фан Ноли.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Имав запишано, а тоа овде го разбрав подоцна, за моја фатална и непростлива грешка, дека Албанците најмалку што треба да направат за Фаик Коница е првин да ги пренесат неговите посмртни останки во земјата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
А на музиката најмногу ѝ прилегаше да биде посмртна.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Тоа случување не можеше никако инаку да си го објасни освен да го дефинира како кучешки посмртен ритуал за каков што дотогаш не ни чул, а камоли да го видел.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Посебно го саштиса кучешкиот посмртен ритуал што го доживеа или можеби го откри последнава зима.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Се разбира во посмртните изјави би можеле да најдат место и такви поединости како што е на пример податокот која личност , по кој повод и колкупати му го има загорчувано животот на починатиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Но лекарот ги извади слушалките од ушите и ѝ одмавна со главата, па место кочанот со рецепти ѝ побара да ископа од торбата посмртен лист, па ѝ издиктира како да го пополни според податоците од здравствената книшка и плус неговата дијагноза на латински јазик како причина на смртта. (Нешто како апоплексиа фулминанс).
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
При сѐ што толку го проучувате човечкото тело, што ни еден посмртен прдеж не може да ве одмине незабележан, сепак има нешто што ви бега низ прсти.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Тие, се разбира, ќе останат непроменети, а ти, во најдобар случај, ќе добиеш малку црна, посмртна слава.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Ја следиме со внукот посмртната поворка.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Франција која умееше за човештвото да го организира декорот на разрешената историја, беше подготвена, меѓу животот кој згаснуваше и смртта што набргу настапи, на славниот Палестинец да му ги укаже сите посмртни почести!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Бургиба сакаше по секоја цена пепелта, посмртните останки да ги донесе во Картагина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Турците му предложија, наместо да му ги отстапат посмртните останки на Ханибал, на истото место да се изгради голем мавзолеј, кој би сведочел против римскиот империјализам, но во исто време би бил паметник на турско-туниското пријателство.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
