попреку (прил.)
Од таа напара не го права сега тоа напарки — попреку нарилник — специјална направа која му се тура на добитокот на устата да не направи штета кога работи со него човек насадам — нафрлам снопје на гумното.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не толку од срце, но надежта дека ќе се починува, жетварите пак зашумеа со срповите, а Танасица го фрли буклето на рамо и се упати по ридот попреку.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Повлече прво една линија попреку а потоа од двете страни и наредни чаталчиња. Тоа беше фронтот од каде што доаѓаа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Одвај се додржуваа на нозете што внимателно ги спуштаа на земја попреку, вкопувајќи ги колку што можат, за да не ги повлече надолнината.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Потоа веднаш слегоа во длабок ров и долго одеа низ него некаде право попреку.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Бојата на изгорените цветови попреку и гласот на перачките нагоре прават крст што сени врз изгореното поле.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Не приоѓајте му, Тој лежи скаменет на крстот што е направен нагоре: од јагленосаната молитва на селаните што се издига до небото и попреку: од трагите на ластовичката што прелетува преку нивниот темен глас.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Дедо Стефан беше еден намќор човек: никогаш не знаеше да се насмее и секој збор го изговараше налутено, гледајќи те попреку. Но правничен и добар човек.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
И спрснав по гробиштата вдолж и попреку да барам кај ќе ме закопуваат.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Долж брегот во низа што не се прекинуваше, раката со дрвеното перо, трескавично наднесена и оросена од пот чкрташе, исцртуваше, се извиваше околу и нагоре, попреку, навнатре и однадвор, правеше јазли, шепотеше.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Тој ден речиси сите го видоа Дине Бочаровски оти и тој се вртеше околу дрвената барака, лепеше нагоре и попреку штици, расчистуваше, одделуваше сѐ што беше дрвено од малтер, тула или трска и ги редеше во два купа.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ја зеде чашата од масата, се намршти и попреку го загледа келнерчето.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Звуците што доаѓаат од под смогот стануваат бесмислени, но авторот сега во бучавата по слух распознава, иако не гледа, како возила се движат по Партизанска, по Орце Николов, по Илинденска и секаде вдолж и попреку покриениот град.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Пред креветот на душемето черга и друга попреку што води кон мијалката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не смееш да го избркаш од дома, не смееш да го плашиш да не се трауматизира, не смееш дури ни попреку да го погледаш.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Ми текнува дека ич не го разбрав, ама ептен бев импресиониран: двајца типови со американски знамиња на јакните пичат уздуж и попреку по цела Америка.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Искри секаа на сите страни околу мене, се искреа низ дамарите на крвта, месечеа попреку, однапред, секаде, на парчиња месечеа... убивајќи ми ја надежта!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Споредував илустрации со делови од човечки тела испресечени вдолж и попреку. Не осознав многу. Ја оставив. Извлеков друга.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
И кога тој, за кого беше побегнала бегалка, ќе ја погледнеше попреку, таа му се вртеше и, со рацете на колковите, му се правдаше: „Е, не фаќа клетва од мајка, де!“
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Краците на Халкидики ги прошетаа и во должина и попреку.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
