понорница (ж.)
Земјата долу е проѕирна, чиниш некои нови и пресилни гама зраци ѝ ги откриваат тајните на утробата - корења и коски, под нив понорници, во длабичина усвитена јатка.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Глад, олицетворена во еден ваков мршар. А зината и вистинска, како најматната понорница. Беа обајцата - глад.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Земјата долу е проѕирна, чиниш некои нови и пресилни гама зраци и ги откриваат тајните на утробата - корења и коски, под нив понорници, во длабочината усвитена јатка.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Тревата била поттикнувана од невидливи понорници; пред очи буела.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Јас не сум како другите јас сум река понорница која лесно наоѓа пат до твојата душа...
„Разминувања“
од Виолета Петровска Периќ
(2013)
Водата не стои. Прелева од коритцето, продолжува наудолу, а потоа тоне во еден процеп. Понорница...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
