ползува (несв.)
Тој сам и не се вика Петар, туку се вика: „јас“ Се ползува со неговото име само кога треба да се различи од многу други луѓе слични на него.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
147. Македонија под српските кралеви, особено под Душана, имаше полна самостојност во внатрешните работи и тоа таква со каква што не се ползуваше ни еден друг дел од големата империја на Душана.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Другари! Таквите тврдења не се ништо друго, туку една лага, една клевета фрлена на ослободителката Русија од еден ослободен ропски народ што уште не е слободен од неговите ропски инстинкти со кои се ползува за да ја оправда својата глупава „самостојна” и „национална” политика.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На господин Луков ако му треба нашиов дом, нека го ползува сосем непречено - ние откако ќе си отидеме.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Една остра морница се надигна од неговите петици и му го поколеба стојалиштето ползувајќи го сиот, а после се собра во неговите вилици и тука го склешти.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Идеше кон него, како виулица, начекувајќи го во единствениот миг, кога тој не беше сосема спремен да го пресретне и тоа беше една можност, со која што оној се ползуваше, а тоа беше нешто, што си беше сосема во правина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Таа јавност особено била ползувана, што било мошне важно, од конзуларните претставници и од странските новинари.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Со вработувањето на „Грк“ во берберницата, на турската полиција ѝ се одземал поводот да се посомнева дека дуќанчето би можело да се ползува за потребите на македонските револуционери.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Горд сум што овој врсник на татко ми ме третира веќе како писател и при тоа ми обезбедува материјал што ќе можам да го ползувам.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
И поезијата ползува од него...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А не може ни да си го ползува престижот што ѝ се насобира како единствената естетска форма што ја прави таквата мачилишна вистина истовремено достапна за нас и привремено, духовно поднослива.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
