плукнат прид.
плукне св.

плукнат (прид.)

Ми покажува нешто кон небото. Кон едно развласено облаче, плукнато над ливадите Баѕернички. Гледам јас кон небото, па гледам во Капинка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе мижиш со стегнати вилици кога ќе заѕвониш на врата од некоја куќарка, а на вратата ќе излезат едно купче мали, исти како мене, плукнати на тебе.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)