плоден (прид.)
Извор вода извираше плодно поле наливаше - плодно поле род народи.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Со мислите се веќе таму, во бригадите, кај што се бие страшен бој, кај што стануваат чуда, се уриваат карпи и брегови, а мочуриштата како лопата некој да ги црпи, ги снемува од плодното поле.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Прегнете волој а широки ниви, фрлајте плодни зрна, земјата сега вечно е ваша, порите бразди црни!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Чекаат мили полиња родни, неоран угар стои, плодните ниви ви шират гради, - елате, орачи мои!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Така живееле, суви од иста невојла и плодни како риби, сиромаштијата ги доела на секната цицка и ги одржувала в живот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Не мачи се, гавране. Ораница сум густо посеана со бол. Плодно набабрувам.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кога ќе удри мразот, седат околу огништето, го слушаат завивањето на дивиот ветар и пророкуваат - по лутата зима иде плодна година.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Оние што беа свртени кон југ се напрегаа да ѕирнат зад голиот за да го видат неголемото плодно земјиште скржаво да затвори стотици гладни усти. Судбината - алкохоличар. Како тој.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
В плоден лес камен рожба да е да зрее и црно нешто да го покрива и цут на гранки и нож по тоа да вишне на врв на ножот птица да починува без тебе.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
В плоден лес сив молчелив камен зреел вишнеел корен остер нож да чува за црнините.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Настапуваше богата и плодна есен... Кукушаните веќе ги береа лозјата.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Вечерашните боишта се градини и плодни ниви, од стопените тенкови се леат детски локомотиви.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Онаму, каде завршуваа жолтите, плодни житни полиња, започнуваа прекрасни, непрегледни маслинови гори.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Целата долина, од оној врв, Чукарот, кој како шилец се вишеше над столетната букова шума од северната страна, па до Рамните Ливади, три, четири километри подолу кон југ, се викаше Гогов Валог, според името на некој пра-пра Бојанов дедо кој ги расчистил и разорал плодните падинки покрај поточето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
А за Митра не бери гајле. Таа е сместена и има пари да поседи со Јована Гуровчето во Софија. Со овие зборови Толе им даде на Трајка и Атанаса да разберат, дека семето што го фрлија падна на плодна земја и убаво ќе изникне.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
На тој ден стана обичај луѓето да му врзуваат мартинки на добитокот: да не куца, да не се шине, да не му се јадат копитата, да не буца со роговите, да не фаќа дрскосерец, да е плоден.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Тие грчовни изблици на најеминентните писатели биле секогаш, едновремено, и плодни и залудни.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И постојано гледаат во дувалото. Дувалото е остаток од некогашен кратер, од некогашен вулкан кој во своето време бил активен, но се смирил, згаснал и создал околу себе плодно земјиште кое обилно раѓа сѐ.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Кога ќе удри мразот, седат околу огништето, го слушаат завивањето на дивиот ветар, и пророкуваат - по лутата зима иде плодна година.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Оваа Фиданка, Доце, може и не е виновна. Плодните ниви бараат стробјаци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
