планинка ж.

планинка (ж.)

Пред се тоа Силјан си патувал со голема надеж да најде некоја трага и до кај пладне го изодил угорното, та се качил на планината и кога се опулил натамо, видел едно поленце опколено со планинки и ридови, прилично како Прилепското.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Денот се измолкна преку врвот на планинката за која рекоа дека се викала Водно, како да бегаше од темницата што се подаваше од бавчите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)