писменце (ср.)
МЕТОДИ: (Уплашен, збунет, тажен, го зема писменцето и тешко, бавно, трга кон излезната врата.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ЛУКОВ: (Строго.) Ништо. (Зема хартија и почнува да пишува писменце.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Ќе им го предадеш ова писменце и ќе ги доведеш право овде.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Коле замавна со рака и каменот со писменцето излета кон колибите.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Од кавалчето испадна малото писменце. Тој го зеде писмото и го скри во џебот.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Што се случило? Да не е болна? - Си заминаа. Имам писменце за тебе?
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Го стави писменцето в џеб, се сврте, па како со остен да го боцка некој, протрча покрај колибата, и продолжи да трча по патот, сѐ по свежите траги останати од тркалата на џипот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
- Еве го, го најдов, вели, и ми го подава писменцето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
После ќе дојде писменце за тој што колел: тој и тој да го стемне, да не го раздени. И не ќе го раздени. 31
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Го дочита писменцето Неделко Сивески, го свитка и ни го даде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Писменцето што го држи во пазуварката како да го гори, небаре му се прилепило како лишај на карпа и не знае како да го скрие од погледите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нејзиното чекање бели книги од Ристо и радосни вести за Ристо заврши со писменцето што ѝ го даде Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Чувството дека остана сосем сама ѝ го раскинува срцето, ѝ ја полни устата со горчина, ѝ ги потсечува колената осамата што дојде со кобното војничко писменце.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
И го пуштам писменцето по вагоните, си оди од рака на рака.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Веќе не му верувам на писменцето што ми беше дофрлено: „Дадовме дваесет златници за твојот живот“. Потпис: трилисна детелина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Како тоа?! - се изненади таа. - Па едноставно. Едната ми пиша писменце во кое ми соопшти дека ме сака.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
На масата ме чекаше вообичаено писменце, како што секогаш правиме кога некој ќе излезе, а претходно не го соопштил тоа: „Ние, со татко ти, отидовме во Драмски, а потоа најверојатно ќе седнеме кај Крап во кафеаната.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
По неколку минути во дворот влезе Васе со писменце во раката, гледајќи ја Томаица молкум.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Беше момокот Васе, со мало писменце кое таа го грабна, се затвори во собата и најбрзо што можеше го отвори. За малку не го искина од возбуда.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Негов идеал беше да го пречека гостинот и да му подари фотографија со трн, а за возврат да добие нешто во вид на писменце, предмет, порака, мисла, потпис.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
