пивнува (несв.)
ТЕОДОС: И вино... (Пивнува малку и го истура скришно остатокот на раката што му ја бацуваат Циганите, па ја брише скришно.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (Пивнува.) А, без гајле пиј, чорбаџи Теодосе, крстено — водичка. Право да ти кажам, кум Поцко, виното ти е слабо. (Му намигнува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Иван, прифаќајќи го шишенцето. - Си пивнувам...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Откако им ја објаснив целта на моето патување, малку се потпуштија особено помладиот, кој веќе неколку пати, откако ја испи минералната вода, го покреваше балонот и пивнуваше од ракијата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Оти исполнет ќефот на татко што не останав во учителска, туку се префрлив во гимназија, а преку гимназијата ме гледаше како лекар, понекогаш, кога пивнуваше тој ракија ме нудеше и мене.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ја вадев матарката со вода и пивнував, потоа го поткревав сенчилото на капата, која почнав да ја носам и дури кога немаше сонце.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А бе ние повеќе пати си пивнуваме, - прирече тој скромно. Тие зборови го жегнаа Коча.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
