петно ср.

петно (ср.)

Сонцето веќе искачило над Трибор. Никакво петно на небото не забележува за да ги покрие неговите лаци.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Но тогаш дојдоа мравки црни петна врз бела руба тревата да ја влечат во дупките и птиците во јата се нафрлија на дворот.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Без објаснување во себе и за себе, темен и тромав, неприродно наведнат над живото петно во мантија, со претчувства барал да ја прочита вистината од челото на заспаниот, најпосле, навистина, куќата горела, некој пуштил од дланка пламната птица врз 'ржениот покрив, Гавруш Пребонд или попот Панделиј Каламарис, и тој станал бескуќник; спиел во тесниот дом на шурата Адам Лесновец, јадел негови компири, благословувал на софра со негово вино и осамен бил: не му треба жена, топло месо под ленена кошула и подвижни мали дињи под кожата на градите, му треба мајка на двете негови деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Освен црвеното петно, раката беше толку побелена, што изгледаше како да е излеана од гипс.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сѐ до сега тој премногу се срамеше од своето бледо и спечурчено тело, со натечени вени и со обезбоено петно над глуждот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Се беше пополнил во телото, воспалените вени се беа повлекле, оставајќи само едно кафеаво петно на кожата над глуждот, нападите на кашлица рано изутрина беа престанале.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не беа нови. На многу места беа издупчени и имаше петна од засушена крв.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)