петка (ж.)
На крај, кога ќе ги исцрпеше сите прашања, жалосно ќе затресеше со глава. - Седни. Петка од сѐ. Единица само од предметов.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Добија сила и кураж за одбрана. Везирот седна на својот стол и го повика поп Димитрија, најстариот меѓу сужните – Васила, Петка и Анѓа пред него да му ја кажат историјата за нивното праќање дури во Истанбул.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
- Петка! - се чудам јас. - Па зошто не ми кажеш?
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Само кога навистина ќе добие, доаѓа до мене и сосем тихо ми вели: - Тато, и денес добив петка!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Оттогаш, кога Билјана се враќа од училиште, веќе не вели: „Денес за малку ќе добиев петка“.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Тој ден во тетратката донесе уште една петка. Осма по ред. Повеќе петки од тетратки.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
- Уште една петка, - мајка ѝ ги рашири рацете, божем изненадено, и ја прегрна.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Мајка му не покажа чудење, иако тоа беа првите петки што ги имаше добиено Трајче.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Ѝ раскажа приказна на Ели, држејќи ја во скутот, ме пофали мене за двете петки на писмените работи од македонски и математика, направи некаков пудинг за по вечера.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Почнувате по малку и да се занесувате, па малку и да не паметите, па за да ја задржите четворката или петката, треба двојно повеќе да седите над книгата.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Се држиме за раце, ко ученички што добиле петка и цел пат се подмочнуваме од радост.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го прочитав составот пред сите и добив чиста петка.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Сите ми се петки, - реков, предвидувајќи го следното негово прашање.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Што не учел преку целата година како јас, па да си биде мирен и да си ги брои петките, а не сега, на крајот му текна?
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Следниот ден, еден ден пред доделувањето на дипломите (имав единаесет петки и една четворка, се разбира, по физичко образование), ме свикаа по телефон во училиштето.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Освен храната и искачањето, она што останало као поим за квалитет се и кондурите од Пеко што се носат по 15 години, оделата Мура, делотворниот Лексилиум, Рашица џемпери, чорапи 5 за 100, сендвич ѕид со петка тервол, мушки гаќи 3 за 100...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Можеш ли да му ја поматиш верноста
кон земното, додавајќи знак по знак
откривајќи ги срамните делови
на твојот систем
загадочниот метод
небесниот свод- дом
за да може да оди по истиот пат
и да стига до истата цел
човекот, оној кој над црната точка
стрепи по сличното, од различното стрепи
спојува еден со друг:
еден и еден, два со два, седумдесетидва
името го дели на четири
елементи – I.H.V.H.
тетраграматонот го врти, го враќа
ред по ред реди
вистината на скрбта ја учи
завист и суета, суета и завист
сѐ е бесценет камен, а број
свет и сила
равенката меѓу нив се припикнува
како вода меѓу шуплинките во карпата
како зрак во мрачна капела
бели точки на црна површина
поделена на две:
еднооко човече
дворог Пан
троока нимфа
четириаголен круг
пирамидална петка
црно на црно
расфрлан, разигран
Ум на Светлоста
Умна светлост.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Што ако физички им ги замениш местата на масите, единицата ја преместиш кај петката, а петката ја ставиш на единица?
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Всушност, петката може самата да стане единица ако со броењето почнеш наопачки.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ете на што се сведува идентитетот на гостинот, шифра на потрошувачка ниша, проста маса, кафански бар код. Јас - петката, со лаптопот наместо пријател.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
