петарда (ж.)
На „Клианкур“ можат да се купат и мајмуни, змии, мебел за кучиња, војнички униформи, сандали, петарди, стари носии, дршки од износени очила и уште што ли не ... А купувачи има.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Кинески огномет наместо лустер, петарда под фустанот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Однадвор згрмеа петарди и истрели.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Професорот по керамика, односно по месена земја и печена глина, не знаеше што е попрво: дали генерелот по кого како канија од сабја требаше да оди генералката, или генералката пред која како штит требаше да стојат еполетите на генералот, како лампиони пред петарди.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Да, одиме на Нови Години во ресторани, фрламе пари за прослави по кафичи и таму јадиме мезе кое го спремила женската на келнерот, се пијаниме ко гојда, а на полноќ палиме петарди како недоветни.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Е, понапред друго беше. Сѐ на сѐ во цел град можи беа шест петарди во малопродажба.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Во таа немоќ фрлаа наоколу петарди...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Беа накитени со мобилни апарати, необични парчиња облека, петарди, а со себе носеа и кучиња, па некако се задскриваа зад сета оваа содржина, својствено на модерното време.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Да не ставам пет лажици шеќер во чајот од нане и да не ме препознаваат како „петарда“ што пие шербет.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
