пенџере (ср.)
Гурбетчијата низ пенџере! Ти теквело?! (Му подава мунзи).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Од пенџерето ќе видам. (Повторно чукање).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Ете, пак кај нив други адети, кога се оди на печалба гурбетчијата да излезе од пенџере.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Таа, пак, немајќи каде да бега, се фрлила преку пенџере.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
АНТИЦА: Во тоа време човеков си врвел по улицава наша и како што ме чул кај што пиштам, застанал под пенџерињава наши да чуе што станува.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ајде сега!... фаќајте го за нозете да го фрлиме преку пенџерињава!
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
— Хаха, ха и хихи! — се насмеа Бојана гласно и се слушна дури на конакот, та и стариот мудур погледна преку отвореното пенџере, кое гледаше кон перачките.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Другите двајца само што се појавија на вратата и тие беа наместо убиени. – Сега едни од пенџерињата да не ни побегне натаму – викна Трајко и сам се турна во отворената врата на конакот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Помина во очаеност и хистерична нервоза, дури еден ден не ја најдоа под пенџерето здробена.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Зад затворените пенџериња уште беа спуштени тешките, дебели пердиња, а во малиот двор, градинката и колјата, пред нивната куќа - ништо не се меркаше...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Водата се крева до самите пенџериња.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
На сите страни се отвораа малите вратничиња, се тргаа заварниците од тешките, големи порти и се креваа пенџерињата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Мислам цело време ѕиркате низ пенџере да видите што правам, да не сум со него.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Цел живот низ пенџере да не ѕирнеш.
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Ако отворам пенџере: - Зошто го отвораш пенџерето, ќе вели, кого сакаш да го видиш, ќе вели, и ќе пие само, ќе отпива од ракијата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И утрината Јон се разбудил и застанал на пенџере. 246
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Јон, па, тогаш, многу сакаше, скришум, да ме гледа од пенџере. Така кога перам наведната.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Капаците на пенџерињата, можеш да ги затвориш, вели Костадин.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И како што си седеле така, некаде околу полноќ било, нешто или некој потропал на капаците на пенџерињата од кај сокакот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Надвор толку силно грее месечина, човек може, гледајќи низ пенџерињата во дворот и на сокаците, да ги разпознава стапалките на живината во снегот, и толку е студено - да ги ожали ѕверовите во гората.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
