пезевенк (м.)
Мене го дал господ, бре кузум, токо дојдов да се видиме и да куртулам селаните од овие пезевенци, вашите спаии, бре!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Владичкото ќе си го плаќаш и готово: само барај некое чупале, оти вој пезевенк ве остави та бабата веќе не може да а гледа куќата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Види, бре коџобаши, прати го абер на тој пезевенк нета се приберит дури не сум кажал на кајмакамот во Прилеп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
– Жими вера, што ќедер му направија тие пезевенци на падишахот наш, и таа е мала џеза за нив.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
— Атеш чуџуклер. Живи да се фатат овие пезевенци. Не требаше повеќе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И ние ќе го побараме Најда, да видиме шо направил тој пезевенк — му одговори Толе.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сѐ нешчо ме копка однатре и ми вика „а бре тепај, море, тепај Турчин кај ќе видиш, кај ќе сретниш, тепај, треби пезевевенци. Ама гледај баре да има зошчо“.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Татко му, некој сапунџија, имал фабрика за сапун, го пратил во Париз за да учи за лекар, ама кога му кажале оти син му по дипломирањето отишол во Шпанија, се откажал од него преку весник. Пезевенк човек. Пфу!
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Еден наш роднина во градот порача кафе и кога виде дека нема кајмак, му се пожали на келнерот, а тој, пезевенкот, се врати во кујната и во филџанот плукна неколкупати.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
А јас, лева - десна, од едниот до другиот крај на жичаната ограда... лева – десна, исправен со германскиот шмајзер обесен на врат, чував и пазев, не дај Боже, некој пезевенк од народните непријатели случајно да не ја вознемири народната власт.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И машко и женцко, и старо и младо да се соберете на вигнатааа...!!! - викаше телалот, ама му се истопори дедо Наќе и му се развика: - Аре, пезевенк, нели ти реков на вигната да се соберат само машките, а?!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тој пезевенк, даскалот де, ми фрли пизма и внука ми ја дери.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
