пасивно (прил.)
Пасивно, и се одлепи од ѕидот. Пасиво, биди актива и удри пред да те удрат.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
БОРИС: Јас владеам англиски пасивно, германски солидно и руски скоро на академско ниво. (Пауза. Чита ознака на магнетофонот.) Што значи ова „хи-фи”?
„Диво месо“
од Горан Стефановски
(1979)
Често ме немаше дома по неколку дена. Кога се враќав гомното пасивно, секогаш беше тука.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Полиглот каков што беше – владееше повеќе јазици, едни совршено, други предимно пасивно, имаше во животот повеќе внатрешни битки со зборовите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
[...] Клучниот концепт е циклусот на акција- перцепција, кој луѓето не ги гледа како суштества стимул-одговор кои пасивно чекаат на некој стимул за да продуцираат соодветен одговор.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
За алхемичарите, поимите доле/земја/пасивно, се поклопувале со поимите месечина/ вода/женско.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Јас мислам дека таа радикално ќе го промени пристапот кон идејата на пасивно восприемање на нештата.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Сега просечниот Американец седи пасивно седум часа дневно со очите и со носот залепен за телевизискиот екран. Тоа е грозно.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Пасивно покорувај се. Моли се, жртвувај се. Работи. Верувај.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Но уметноста којашто еднаш рефлектирала и пасивно претставувала апстрактни конвенции и примероци на знаење, сега активно и дословно претставува отелотворување на психичките рани, урбаната лудница и милитаризираната свест во кризата на јадрото на крајната култура.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Во христијанската догма, особено во учењата на Свети Августин и Тома Аквински, се избираат оние елементи на Аристотеловото учење кои одат во прилог на величење на бесмртноста на душата, а телото го сметаат за пасивно и инертно.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Заедничката критичка активност на дебата и јавниот дискурс се заменува со пасивно консумирање на културата проследено со „аполитична друштвеност“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Неговата анализа на историската трансформација на јавната сфера се чини дека премногу е втемелена во песимистичкиот став на Хоркхајмер и Адорно за културната индустрија и нејзиното освојување на јавната сфера и трансформирање во сцена на пасивно консумирање и манипулација, како инструмент за производство на послушност и пасивност, не оставајќи никакво место за прогресивна медиумска политика.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Ваквиот, барем за наши услови, нов и „наопачки“ принцип на синдикална организација ја негира поделбата на активно синдикално водство (кое преговара) и пасивно членство (кое послушно следи) – која, впрочем, е и загноената рак- рана на македонското синдикално движење.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Со умствениот, физичкиот и емоционалниот капацитет обидувајте се да набљудувате, но не пасивно, бидете активни учесници во секој момент од животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
