папра (ж.)
Кога се спушти во долот скржаво обрастен со папра, почувствува дека нозете не го слушаат.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Околу изворчето растеше зелена папра.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Низ папрата се црвенеа зрели црвени јаготки.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Такви спрложени чудотворци живееле гологлави некогаш на сува папра и во дупки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Јаков во младоста спиел на папри под дожд и се молел да дочека старост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Виде папра, алпен, сини, црвени и бели цвеќенца, базер, врчки, блостур, виолетово расцутено трње и, како што му се чинеше нему, можеби уште двапати по толку други секакви растенија што тој не би умеел да ги наброи.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
