остава (несв.)
Седнах, моми, окол' баба пред црковни врати, па сја пуљам и сја чудам зашт' е жаловита и што барат в таква доба т'мна и вечерна, кога људи сја собират дома си сос чељад; кога људи си оставјат дневни си печалби и сбирајат окол' себе дребни, мили рожби, па с них они сја печаљат да сја развесељат, да забравјат дни си чрни, маки, таги, глоби...
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
А та нему: „Слушај, Божин, ако не ме земеш, сама ште ти дојдам, Божин, бегалка ште станам, татка, мајка ште оставам, љуба да ти бидам.“
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Претензиите на Србија и Бугарија, од една страна, ни покажаа оти само конкуренцијата на тие две држави нѐ остава да робуваме уште на неопределен рок; од друга – тие претензии ни ја потврдија и без тоа познатата вистина оти во цела Македонија има само една, а не неколку словенски народности.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Може ли да се претскаже каква ќе биде судбината на Македонија под Австро-Унгарија: Босна и Херцеговина јасно ни покажуваат оти не ќе поминат ни 10 години од австриската окупација кога ќе зафатат Македонците, без разлика на вера и народност да си ги оставуваат своите катови и да се иселуваат.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
ДИМО: Што зборуваш, синко! Кому го оставаш татко ти…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
По нив влегува слугата и остава пушка, револвер, реденици, облека и опинци до миндерот).
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
АРСО: Е, ова е: сакам да се посветам, ама ѓаволот не ме остава.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Ти не го знаеш, брат Арсо, каков е, што ќе заповеда тој, како бог... (Го остава дикелот и си ја брише потта.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Шуќур каде не ми ги ватија, оти и таму сега не остават да извадиш злато.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ФРОСА: (го остава пагурчето). Здрави да сте ми и живи!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
(Ана влегува носејќи тепсија со комад и грне кисело млеко и ги остава на синијата).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Од сичко носат кајмакот од потта цедат го сокот, од сичко носат кајмакот маката нам оставаат!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
— Во нив Хегел ги разви своите учења, својот поглед на светот и општеството, не оставајќи во претераната совесност ни една област да не ја подложи и нeа на своето филозофско испитување и толкување.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Ич не ме чекај, ич не ме пекај Белград е ламња, во Белград ја роб, снага по туѓи палати оставам, снага во усти несити клавам, и дома - дома не ќе се вратам, не ќе ги пијам очите твои не ќе ја галам снагата твоја - далеку негде сувата рака по тебе, Вело, пустата мака пуста ќе остане...
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
По тоа Антица ги остава стомните на огништето. Жените го разгледуваат чеизот).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
ИЛИЈА: Штом говорите за доброто мое, оставам на вас како ќе решите.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
РИСТАЌИ: Има една поговорка; „Него в село не го оставаат да влезе, а тој се смушнал кај попот дома и ја бара поповата ќерка“.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Или, можеби, ништо не криеше. Како орев од кој вешта верверица ја извадила на неразбирлив начин јатката оставајќи на тврдата кора фантастично мало дупченце.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Стоев на влезот на широчината и ја полнев капата со џамлии, слики, копчиња, шпиртосани бубачки, перца, празни кутии од помада и безброј слични предмети. од неколку улици наоколу доаѓаа деца и ги оставаа своите играчки во мојата ученичка капа.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И за мене неочекувано, ропски покорен пред својата ајдучка страст, тој го замрси денот в јазли оставајќи ме в стапица полусакат и во неизвесност.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
