осмисли (св.)
Преку нив ние ја добивме нашата прва духовна храна, зашто со нив се осмислуваше сѐ што гледавме со нашите очи.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тука лежела таа, гола и жедна нива, и чекала да ја оплоди, да ја осмисли во нејзиното постоење, а тој, чувствувајќи го нејзиниот мирис повеќе од свест отколку со сетила, ги одморувал своите дланки на сомотски врелиот стомак.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Такво какво што е, да го прими таа еднаш како свое, да се соживее со него, како со даденост неразделна и дел од сето она што го осмислува животот, бездруго и пред неа ќе се раскриеше онаа неизмерна убавина на многувиденото, напнатото и страсно завојување на никогаш доволно неискористеното и никогаш несвршеното секојдневие! Барем тоа...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Тоа изгледаше исто онака вретенесто и далечно, како што изгледаат рибите во матната вода, а тој никогаш не стаса да го дофати ни со мислите тоа меркање, што изгинуваше наеднаш, за да се појави пак на она место, каде што најмалку го очекувал, и во оној миг од разресената лента на сознанието, каде што најмалку можеше да го осмисли.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Се мачам и низ мојата поезија времето да го осмислам точно низ ова чувство. б.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Со тоа ми беше оневозможено објективно осмислување на реалноста и на секојдневието.
„Последниот балкански вампир“
од Дејан Дуковски
(1989)
Тие бргу го осмислија просторот на напуштените, полупразни куќи.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Оваа концепција им дозволува не само да го прекријат со валенкис воениот авион, осмислувајќи го на тој начин, придавајќи му дополнителна димензија, туку им дозволува и да го „спуштат“ во позната и призната галерија.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Луција требаше да ја осмисли приредбата, од првата до последната точка, и таа со невиден жар се зафати со таа работа.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Толку време подготвувавме, сѐ осмисливме... дури и точно на Денот на пролетта со чичко Темелко свечено да ја засадиме алеата на розите во Паркот на првачињата... ама се вратила вистинска зима - не дожд - снеговина...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Тоа нам како да ни го осмислува животот. Да ја загадуваме човековата околина.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Времето во кое таа се раѓа, израснува и живее и во кое се осмислува како поимска вертикала е време на војни, преселби, страдања и жилави напрегања да се опстои, време на новопоставени граници, трагични дистанцирања, делби, оттуѓувања и конфронтирања.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
„Јазикот е нашата снага“ 16
Врати му ги редот и убоста
збери ја разнообразноста
не отфрлај, памти
затоа што:
се возобнови ли јазикот
ќе опстане – со време
народот
ќе се осмисли светот
а можеби и државата!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Врти се роју умен, вртлогу
ти кој си на небо, биди на земја
вртилишта, улишта, восочни легла
рам-меморија на приземје и кат давам
за твојот „латински џагор“26за твојот бесценет секрет
меден збор, афродизијак
и медовината капната од небо ти ја давам
на серафим налик и на мираз
од нечија блага душа
и изблик на вечноста ти нудам
„гола како кокошкин врат“
за да се собереш, сакана
да дојдеш на врв врба
во моето гнездо озарено со етер
со екстракт од масло
со медоносно билје
ти нудам енигматични игри
крстословки, ребуси
пополнување на празнините и сотките
осмислување на келиите -
безбројните восочни клетки
ко минијатурни смрчки
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Преведувањето ќе му го спаси преостанатиот дел од животот, ќе му го осмисли крајот...
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Големиот реформатор успева да го осмисли и спроведе Законикот на персоналниот статут.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се чувствуваше на мигови како Мојсие, кој мораше со години да се подготвува во егзил, за да го осмисли реалното враќање во ветената земја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Моите дипломатски мисии во суштина ги разбирав во откривањето на новите можности на пријателството во напорот да се издржи, осмисли и пренесе човековата судбина.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Едно утро излезе од дома со цел да се заљуби и да си го осмисли животот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
- Ако не можам да си го осмислам животот поради оваа безобразничка, тогаш сигурно нема да дозволам денов да ми остане неосмислен – помисли тој.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)