опрости (св.)
Но тоа што ни се проштаваше досега, не може да ни се опрости за напред.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако направиш некоја грешка, опрости си себеси, но гледај тоа простување да не биде често, зашто не ќе има важност...
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Па дури и да немаше ништо повеќе од она што го виде тој - и сѐ додека е жива тој нема да може да се сеќава на тој момент без болка; болка која ќе му го кине срцето - сепак она што го виде беше многу повеќе од она што воопшто можеше да прифати, да опрости или да заборави.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Јас роб на гревовите очајно се опростувам од младоста. Пустош... Опљачкана утроба...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Христа - Единороден Син Божји - безгрешен го распнале на Крстот - за опростувањето на нашите гревови...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Потоа ја зел чашата, ја благословил, им дал од неа да се напијат и им рекол: - Пијте од неа сите; зашто тоа е Мојата Крв на Новиот завет, која се пролива за мнозина, за опростување на гревовите.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
