опколи (св.)
Ем јас чунки сум прв на земјава наша, како војводата ваш што го имате во Прилеп, така и јас сум овде, - да сум ја опколил сета земја околу наоколу сум видел оти не може ништо да се прибере од лоши спили и далги.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Кузман гледаше во децата некое време потоа предложи да ги опколиме и да ги нападнеме од двете страни на улицата.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Го опколиле селото и конакот, го симнале бегот и го натовариле како клада на една маска и го испраќаат за Прилеп.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Навистина, мислеше дека е со нив а не како кога ќе останеше сам крај дрвената барака за да го гледа без рабирање заодот и сѐ под него: невидливите џуџиња во печурките и твриде големоглави бубалки опколени како старовремски војници.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Затворската канцеларија беше истуркана во најјужниот крај до самиот ѕид, кој како јака тврдина ја опколуваше оваа морничава зграда од сите страни.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
За негова среќа, тој не поминал во тоа време и полицијата забележала како човекот сомничаво се вртка и го опколиле.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Внимателно и претпазливо ги опколивме ѕидиштата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
На тој начин Бахтијар сакаше да ги опколи востаниците и да ги држи макар цела зима, за да ги принуди на предавање.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сметката излезе точна. Уште ноќта бимбашијата полека ја прејде реката и во темницата го опколи од трите страни селцето Гудјаково во кое Толе се одмараше.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Народот се зби кон него, а Рушид слезе и заптиите почнаа да го влечат попот. Народот го опколи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Опколен од сите страни со злато, дијаманти, смарагди, златни султански одори, човек не може да ѝ се противстави на мислата за величината на една многувековна империја, но тоа асоцира и на една тешка судбина на рајата, која ги создавале тие богатства а умирала гладна.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
бати пасошите нели Македонија е слободна, а народот со лева рака се крсти и се чуди што ни стана, да не се јавило некое непознато беснило што нѐ скокотка и нѐ тера на смеење, ама од Македонија еден излегол, а цел свет дошол на тепање, што не се тепаат кај нив, ама на туѓо гумно и на туѓ газ не боли толку многу, и така радоста ни беше пуста, се враќаме преку туѓа земја, првин во Варна: војска, војска нѐ опколува и еден по еден нѐ пушта низ страга, ко овци на молзење, 117
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Опколен со бадеми од книги, се прашувам која е мојата, кои се нашите? – чувствувам нелагодност меѓу тоа мноштво печатени страници, немоќ меѓу тие мртви и живи талентирани умни луѓе.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Ме земаат меѓу своите мрки погледи и ме оптрчуваат со нив, ме опколуваат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И после нѐ опколија единици на ОЗНА и толку беше нашето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Солун е опколен од две илјади вооружени луѓе".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Симнувајќи се кон реката, - продолжив јас, наидовме на една мала полјанка опколена од сите страни со високи борови.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Дојдоа до местото каде што лежела, ја опколија и почнаа да тераат, да викаат, да пукаат. Го испребараа секој дел, но мечката ја немаше.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се правеа потери: се опколуваа и пребаруваа сите места во селото и околу него, се правеа проверки и во другите села, упаѓаа џандарите ненадејно во куќите, плевните, кошарите, бачилата, пештерите, се пребаруваше секое делче каде што се претпоставуваше дека Анко се крие, но безуспешно.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Во комфорниот трисобен кафез на шестиот кат, опколена со истоветни кафези во истоветни облакодери.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
