однесува (несв.)
36. Се однесува за спомнатиот веќе Симеон Радев.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Во истата смисла ги употребувавме и ние, однесувајќи се кон себе, тие имиња.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Се однесува за Цариградската конференција (1876-1877) на претставниците на европските големи држави (Русија, Англија, Германија, Франција, Австро-Унгарија и Италија) и на Турција, одржана во Цариград непосредно по Босанско-херцеговското востание и Српско-турската војна, како и по востанијата во Бугарија и во Македонија (1876).
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Пресудите на кадиите беа извршни, па и за смрт да се однесуваа.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ти виде и самиот како се однесува Луков со наредбите на Иванов?
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
ХРИСТОВ: Не. Тоа - никако. Вие многу добро знаете какво мислење имам јас за Иванов и како се однесувам кон неговите решенија? Нека биде онака како што решил тој.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Во крвавиот траг на боиштето остана само едно од тие изребрени суви тела, што се превиваше во морничаво, жилаво умирање, продолжувајќи за сето време да замавнува во празнината со своите задни нозе, чиниш и во своите последни соништа продолжуваше да бега, некаде во некоја шума, некаде меѓу некои стебла, однесувајќи ја и од онаа страна на животот својата исконска глад.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Па тоа беше токму тој, ваков спружен врз нивната носилка и безволен за секакво движење, останат на средпат и таму капнат сѐ додека не дошле овие четворица луѓе, што не сакале да го остават таму, на неговата бука; го нашле таму и сега го однесуваа со овие свои тивки, претпазливи чекори, молчеливи и заздишани.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Та тие беа го нашле некаде и сега го однесуваа некаде него; а она ритмично и претпазливо нишкање доаѓаше само од нивните куси чекори, со кои што одминуваа тие, внимателно однесувајќи го.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во почетокот, племето што живеело на островот, со недоверба и со страв се однесувало спрема овие непознати луѓе.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
А што се однесува до прашањето кому му припаѓам и од каде ми е потеклото, мислам дека не е важно.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Ни се чинеше дека многу одамна се познаваме, а и тој се однесуваше така како да нѐ познава од памтивек.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Реката бучи и половината нивни зборови ги однесува.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
- Ова е планина, Денко. Не можеш да се однесуваш како да си дома. Не навредувај ги овие добри луѓе.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И студот што се беше вселил во колибата кажуваше дека поминала една студена, ведра ноќ. Ведра, што се однесува до небото.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Од мене друг нема да признавате од денеска натаму — ги повторуваше Толе во секое село овие зборови и бараше да го почитуваат и се однесуваат спрема него како спрема вистински владетел.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во други денови во мене се побудуваше љубопитство да разберам каква учителка е и како се однесува кон децата, но не можев многу да разберам од првачињата, тие беа сосема малечки.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Барем што се однесува за мене, вистина е дека оделни стихови што веќе претходно сум ги напишал, напати невидоизменети, од некоја песна сум ги вградувал во нова песна.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Своите накити ги нудеа без довикување а муштериите ги пречекуваа молкум, се однесуваа така како да им е сеедно дали ќе продадат нешто од својата стока.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Девојките пееја и се однесуваа како да се на ученичка екскурзија.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
